Kontrola mocy w otwartej pętli wymaga CDMA z następującego powodu.
- Zakłada, że straty są podobne na ścieżkach w przód i w tył
- Moc odbioru + Moc nadawania = -73
- Wszystkie moce w dBm
- Przykład: dla odbieranej mocy -85 dBm
- Moc nadawania = (-73) – (- 85)
- Moc nadawania = +12 dBm
- Podaje szacunkową moc zwrotną TX dla danych warunków propagacji
Kontrola mocy w pętli otwartej opiera się na podobieństwie strat w ścieżce dosyłowej do strat w ścieżce zwrotnej (do przodu odnosi się do łącza baza-telefon komórkowy, natomiast odwrotny odnosi się do łącza telefon komórkowy do bazy).
Sterowanie w pętli otwartej ustawia sumę mocy nadawania i mocy odbioru na stałą, nominalnie -73, jeśli moc zarówno do tyłu, jak i do przodu jest wyrażona w dBm. Zmniejszenie poziomu sygnału na antenie odbiorczej spowoduje wzrost mocy sygnału z nadajnika.
Załóżmy na przykład, że moc przekazywana ze stacji bazowej wynosi -85 dBm. Jest to całkowita energia odbierana w paśmie odbiornika 1,23 MHz. Obejmuje sygnał złożony z obsługującej stacji bazowej, a także z innych pobliskich stacji bazowych na tej samej częstotliwości.
Ustawienie mocy nadawania w pętli otwartej dla odbieranej mocy -85 dBm będzie wynosić +12 dBm. W ten sposób sterowanie mocą w otwartej pętli dostosowuje moc nadawczą telefonu do warunków propagacji, jakich doświadcza telefon w danym momencie.
Zgodnie ze specyfikacją standardu TIA/EIA-98, prędkość narastania sterowania mocą w otwartej pętli jest ograniczona w przybliżeniu do szybkości narastania sterowania mocą w pętli zamkniętej kierowanej przez stację bazową. Eliminuje to możliwość nagłego przesyłania nadmiernej mocy przez sterowanie mocą w otwartej pętli w odpowiedzi na zanik poziomu sygnału odbiornika.