Wiele kanałów jest przesyłanych w kierunku do przodu, aby umożliwić obsługę sygnalizacji, danych i innych funkcji. Kanały te obejmują kanał ruchu, kanał MAC, kanał kontrolny i pilot. Są to multipleksowane podziały czasu.
Kanał ruchu — ten kanał wykorzystuje modulację kwadraturowego kluczowania fazy (QPSK) dla szybkości transmisji danych do 1,2288 Mb/s. W przypadku wyższych szybkości transmisji danych stosuje się techniki modulacji wyższego rzędu w postaci 8PSK z 3 bitami na symbol lub 16QAM z 4 bitami na symbol. Poziomy symboli I i Q dobiera się tak, aby średnia moc wynosiła 1. Dane przychodzące do wykorzystania w modulacji pochodzą z turbokodera i są szyfrowane poprzez zmieszanie ich z sekwencją pseudolosowej liczby (PN). Stan początkowy PN wynika ze znanych parametrów i jest unikalny dla każdego użytkownika. Każdy pakiet zaczyna się od tej samej wartości początkowej sekwencji PN.
Na początku transmisji do każdego użytkownika znajduje się preambuła zawierająca identyfikator użytkownika dla danych. Jego częstotliwość powtarzania jest określana przez szybkość transmisji danych, ponieważ niższe szybkości transmisji danych wymagają wyższych wartości powtórzeń. Jednak nawet w największym rozmiarze preambuła zajmie nie więcej niż połowę pierwszej szczeliny.
Kanał kontrolny – ten kanał przenosi komunikaty sygnalizacyjne i narzutowe.
Pilot – Elementem różnicującym pomiędzy komórką a sektorem jest nadal przesunięcie PN kanału pilota, a sygnał pilota jest bramkowany tylko dla 192 chipów na szczelinę.
Kanał kontroli dostępu do nośnika (MAC) — ten kanał przenosi szereg elementów sterujących, w tym kontrolę mocy zwrotnej (RPC), blokadę kontroli szybkości transmisji danych (DRC) i kanały aktywności zwrotnej (RA).