Obliczenia utraty ciała i utraty źródła zasilania dla LTE
Kiedy planujemy RF w LTE, straty są jednym z najważniejszych czynników, które należy uwzględnić w obliczeniach przewidywanego pokrycia. Poniżej znajdziesz sposób obliczenia utraty ciała i straty podajnika dla LTE.
Utrata Ciała:
Utrata ciała oznacza utratę powstałą w wyniku blokowania i absorpcji sygnału, gdy antena końcowa znajduje się blisko ciała. Dotyczy to w szczególności telefonów komórkowych. Utrata ciała zależy od położenia terminala. W przypadku usług stacjonarnych zwykle używany jest klucz USB. Terminale, takie jak CPE wewnętrzne i zewnętrzne, są często montowane na dachach, oknach lub biurkach.
Antenę eNodeB montuje się na wysokości kilkudziesięciu metrów, w takim przypadku utratę ciała można zignorować, ponieważ wartość utraty ciała wynosi 0 dB. W przypadku zastosowań mobilnych, zwłaszcza usług VoIP opartych na urządzeniach PDA, należy wziąć pod uwagę utratę ciała, która w tym przypadku wynosi około 3 dB.
Utrata podajnika:
Utrata podajnika wskazuje na utratę sygnału spowodowaną przez różne urządzenia znajdujące się na drodze anteny do odbiornika. Każde urządzenie korzystające z anteny zewnętrznej do świadczenia usług po stronie stacji bazowej lub po stronie terminala musi uwzględniać utratę linii zasilającej. Jeśli używany jest klucz sprzętowy USB, CPE do zastosowań wewnętrznych lub CPE na zewnątrz zintegrowany z anteną, utratę zasilania można zignorować po stronie terminala, ale nie po stronie stacji bazowej.
W rzeczywistym budżecie łącza należy obliczyć straty w podajniku w zależności od typu i długości podajnika oraz typu złącza. Poniższy rysunek przedstawia typowe połączenia systemu zasilania antenowego w wewnętrznej stacji bazowej.
Wzór na obliczenie strat podajnika w zależności od typu i długości podajnika jest następujący:
Strata w linii zasilającej (dB) = Strata w linii zasilającej na 100 m (dB/100 m) × długość linii zasilającej (m)/100
Straty w linii zasilającej na 100 metrów są powiązane z pasmem częstotliwości. Tabela poniżej zawiera typowe straty w podajniku.
Typowe straty podajnika Tabela :
Jeśli stacja bazowa jest montowana w pomieszczeniu, budżet łącza musi uwzględniać straty wszystkich urządzeń od portu RF stacji bazowej do interfejsu anteny, w tym zworkę wewnętrzną, złącze, główny zasilacz transmisyjny, sumatory, rozgałęźniki i zworkę zewnętrzną.
Jeśli jednostka RRU rozproszonej stacji bazowej jest zamontowana na szczycie wieży, należy wziąć pod uwagę jedynie utratę zewnętrznej zworki 1/2″. W takim przypadku całkowite tłumienie kabla można znacznie zmniejszyć do około 0,5 dB.
Szum :
Hałas tła systemu LTE jest taki sam, jak w przypadku innych systemów komunikacji. Wzór obliczeniowy jest następujący:
N-te = KTB. K oznacza stałą Boltzmanna.
Wartość wynosi: 1,38 x 10 ^ (- 23) J/K. T oznacza temperaturę bezwzględną o wartości 290K. Wynikiem KT jest gęstość widma mocy szumu cieplnego, a wartość wynosi -174dBm/Hz. B wskazuje przepustowość kanału, a w LTE może to być 1,4 MHz/3 MHz/5 MHz/10 MHz/15 MHz/20 MHz