Dostarczanie treści w sieci oznacza proces dystrybucji i dostarczania treści cyfrowych, takich jak strony internetowe, obrazy, filmy i inne media, od źródła do użytkowników końcowych za pośrednictwem Internetu. Polega na optymalizacji procesu dostarczania, aby zapewnić szybką, niezawodną i efektywną transmisję treści do użytkowników niezależnie od ich położenia geograficznego czy warunków sieciowych. Dostarczanie treści ma na celu poprawę komfortu użytkownika poprzez zmniejszenie opóźnień, skrócenie czasu ładowania i minimalizację wykorzystania przepustowości poprzez buforowanie i wydajne techniki routingu.
Techniki Content Delivery Network (CDN) obejmują kilka strategii optymalizacji dostarczania treści na rozproszonych serwerach. Techniki te zazwyczaj obejmują buforowanie treści na serwerach brzegowych zlokalizowanych blisko użytkowników końcowych, wykorzystanie równoważenia obciążenia w celu efektywnej dystrybucji ruchu, wykorzystanie algorytmów routingu treści w celu wybrania najlepszego serwera do dostarczania treści na podstawie lokalizacji użytkownika oraz wdrożenie zasad buforowania w celu przechowywania często odwiedzanej zawartości lokalnie w celu szybszego wyszukiwania i zmniejszenia opóźnień.
Techniki dostarczania treści obejmują różne metody i technologie stosowane w celu usprawnienia dostarczania treści cyfrowych za pośrednictwem sieci. Kluczowe techniki obejmują buforowanie, w ramach którego kopie treści są przechowywane na serwerach znajdujących się bliżej użytkowników końcowych w celu zapewnienia szybszego dostępu; równoważenie obciążenia, które rozdziela ruch na wiele serwerów, aby zapobiec przeciążeniu i poprawić wydajność; kompresja treści w celu zmniejszenia rozmiaru plików i optymalizacji szybkości transmisji; oraz algorytmy routingu treści do dynamicznego wybierania optymalnych ścieżek dostarczania danych w oparciu o warunki sieciowe i lokalizację użytkownika.
Treść jest dostarczana użytkownikom końcowym poprzez kombinację protokołów sieciowych, konfiguracji serwerów i mechanizmów buforowania. Gdy użytkownik żąda treści, żądanie jest zazwyczaj kierowane przez sieć CDN lub bezpośrednio do serwera hostingowego. CDN lub serwer pobiera żądaną treść i dostarcza ją do urządzenia użytkownika za pośrednictwem Internetu. Proces dostarczania ma na celu zminimalizowanie opóźnień, optymalizację wykorzystania przepustowości i zapewnienie niezawodnej transmisji treści w celu zwiększenia komfortu użytkownika.
Różnica między hostingiem a siecią dostarczania treści (CDN) polega na ich podstawowych funkcjach i architekturach. Hosting oznacza przechowywanie i zarządzanie treściami cyfrowymi na serwerach, które zazwyczaj znajdują się w jednym lub większej liczbie scentralizowanych centrów danych. Użytkownicy uzyskują dostęp do treści bezpośrednio z tych serwerów, co może prowadzić do wolniejszego ładowania i większych opóźnień w przypadku użytkowników znajdujących się dalej od serwera hostującego. Natomiast CDN to rozproszona sieć serwerów strategicznie rozmieszczonych w różnych lokalizacjach geograficznych. Buforuje i dostarcza zawartość z najbliższego serwera do użytkownika końcowego, redukując opóźnienia, skracając czas ładowania i optymalizując wykorzystanie przepustowości, udostępniając zawartość lokalnie z serwerów brzegowych. Tak więc, podczas gdy hosting koncentruje się na przechowywaniu i zarządzaniu treścią, CDN zwiększa szybkość i wydajność dostarczania treści poprzez rozproszone buforowanie i zoptymalizowane techniki routingu.