Kod OVSF (Ortogonalny zmienny współczynnik rozprzestrzeniania) jest używany jako kod kanałowy
- Kody ortogonalne można łatwo wygenerować, zaczynając od ziarna 1, powtarzając 1 poziomo i pionowo, a następnie uzupełniając -1 po przekątnej. Proces ten należy kontynuować z nowo wygenerowanym blokiem, aż do wygenerowania żądanych kodów o odpowiedniej długości. Powstałe w ten sposób sekwencje nazywane są kodem „Walsha”.
- Channelization wykorzystuje kod OVSF w celu zachowania ortogonalności różnych kanałów fizycznych abonentów. OVSF można zdefiniować jako drzewo kodowe przedstawione na schemacie.
- Kod kanałowy jest zdefiniowany jako Cch SF, k, gdzie SF jest współczynnikiem rozprzestrzeniania kodu, a k jest sekwencją kodu, 0?k?SF-1. Każda długość definicji poziomu drzewa kodowego jest kodem kanałowym SF, a wartość każdego znaku kodu rozszerzającego znajdująca się najbardziej na lewo odpowiada chipowi, który jest transmitowany najwcześniej.
SF = szybkość chipa/szybkość symbolu
Wysokie szybkości transmisji danych? niski kod SF
Niskie szybkości transmisji danych? wysoki kod SF
- Kody kanałowe są kodami o ortogonalnym zmiennym współczynniku rozproszenia (OVSF). Służą do zachowania ortogonalności pomiędzy różnymi kanałami fizycznymi. Zwiększają także częstotliwość taktowania do 3,84 Mcps. Kody OVSF są definiowane przy użyciu drzewa kodów.
- W drzewie kodów kody kanałowe są indywidualnie opisywane przez Cch,SF,k, gdzie SF jest współczynnikiem rozproszenia kodu, a k numerem kodu, 0? k? SF-1. Sekwencja kanałowa moduluje bit jednego użytkownika. Ponieważ szybkość chipa jest stała, różne długości kodów umożliwiają uzyskanie różnych szybkości transmisji danych użytkownika. Niskie SF są zarezerwowane dla usług o wysokich stawkach, podczas gdy wysokie SF są zarezerwowane dla usług o niskich stawkach.
- Długość kodu OVSF to parzysta liczba żetonów, a liczba kodów (dla jednego SF) jest równa liczbie żetonów i wartości SF.
- Wygenerowane kody w tej samej warstwie stanowią zbiór kodów ortogonalnych.
Co więcej, dowolne dwa kody różnych warstw są ortogonalne, z wyjątkiem sytuacji, gdy jeden z dwóch kodów jest kodem macierzystym drugiego. Na przykład C4,3 nie jest ortogonalne z C1,0 i C2,1, ale jest ortogonalne z C2,0.
SF w łączu wysyłającym wynosi od 4 do 256.
SF w łączu pobierającym wynosi od 4 do 512.