Jakie są rodzaje radiowych nośników danych w LTE?
W sieciach Long-Term Evolution (LTE), które stanowią standard komunikacji bezprzewodowej, transmisja danych jest zorganizowana w różnych nośnikach radiowych, aby efektywnie zarządzać różnymi typami danych i usługami. LTE definiuje kilka typów nośników radiowych, aby zaspokoić różnorodne wymagania aplikacji i usług. Przyjrzyjmy się szczegółowo tym typom nośników radiowych:
Nośniki radiowe ruchu drogowego (DTCH – kanał ruchu danych):
AMBR (Priorytet alokacji i przechowywania): Jest to typ nośnika radiowego ruchu drogowego, który jest używany do przesyłania danych użytkownika. AMBR jest powiązany z konkretnym użytkownikiem i reprezentuje zagregowaną maksymalną dozwoloną przepływność łącza w górę i w dół dla tego użytkownika. Stawki te można dostosować w zależności od abonamentu użytkownika i warunków sieciowych.
Nośniki radiowe sygnalizacyjne (DCCH – dedykowany kanał sterujący):
SRB (Signaling Radio Bearer): SRB są wykorzystywane do transmisji komunikatów sygnalizacyjnych płaszczyzny kontrolnej pomiędzy Sprzętem Użytkownika (UE) a Evolved Node B (eNodeB), który jest częścią infrastruktury LTE. Istnieją dwa typy SRB:
- SRB1: Służy do początkowego dostępu i ustanawiania połączenia, w tym wymiany informacji związanych z bezpieczeństwem podczas procesu dołączania.
- SRB2: Służy do wymiany komunikatów kontroli zasobów radiowych (RRC), które są niezbędne do utrzymania połączenia i zarządzania różnymi procedurami w sieci LTE.
Typy nośników oparte na QoS (jakość usług):
GBR (Gwarantowana przepływność): Nośniki GBR są używane w usługach wymagających gwarantowanej, stałej przepływności, takich jak połączenia głosowe lub wideo. Nośniki te zapewniają, że określona przepływność jest zawsze dostępna, zapewniając stabilne połączenie dla usług czasu rzeczywistego.
Non-GBR (niegwarantowana przepływność): Nośniki inne niż GBR są używane w usługach, które nie wymagają gwarantowanej stałej przepływności, takich jak przeglądanie stron internetowych lub poczta elektroniczna. Zapewniają większą elastyczność w zakresie alokacji zasobów, pozwalając na efektywne wykorzystanie zasobów sieciowych.
Typy nośników oparte na QCI (identyfikator klasy QoS):
QCI 1-4: Te QCI są używane dla nośników GBR i są powiązane z usługami takimi jak połączenia głosowe i wideo, które wymagają małych opóźnień i wysokiej niezawodności.
QCI 5-9: Te QCI są używane w przypadku nośników innych niż GBR i obejmują różne usługi, takie jak przeglądanie stron internetowych, poczta e-mail i przesyłanie plików. Mogą mieć różne wymagania w zakresie opóźnień i niezawodności, co pozwala na elastyczność w alokacji zasobów.
Domyślny nośnik i dedykowany nośnik:
Default Bearer: Kiedy UE początkowo łączy się z siecią LTE, ustanawiany jest domyślny nośnik. Ten nośnik jest używany do początkowej komunikacji i jest zwykle powiązany z niższymi parametrami QoS.
Dedicated Bearer: Dedykowane nośniki są ustanawiane po nośniku domyślnym i są powiązane z wyższymi parametrami QoS. Są używane w określonych usługach lub aplikacjach, takich jak strumieniowe przesyłanie multimediów lub gry online.
Nosiciel awaryjny:
Nośnik alarmowy: Sieci LTE obsługują służby ratunkowe, a nośnik alarmowy przeznaczony jest do obsługi połączeń alarmowych. Zapewnia, że połączenia alarmowe otrzymają najwyższy priorytet i jakość usług w czasach przeciążenia sieci.
Nośnik IMS (podsystem multimedialny IP):
Nośnik IMS: Nośniki te są używane w usługach multimedialnych IP, takich jak przesyłanie głosu przez LTE (VoLTE) i połączenia wideo. Nośniki IMS zapewniają sprawną obsługę ruchu multimedialnego w sieci LTE.
Podsumowując, sieci LTE wykorzystują różne typy nośników radiowych, aby obsługiwać różne typy danych i usług. Nośniki te są rozróżniane na podstawie ich charakterystyki, w tym przeznaczenia (ruch lub sygnalizacja), wymagań QoS, gwarancji przepływności i przypisań QCI. Ta różnorodność nośników pozwala sieciom LTE efektywnie obsługiwać szeroką gamę aplikacji i usług, optymalizując jednocześnie wykorzystanie zasobów i zapewniając dobre doświadczenia użytkownika.