Protokołem powszechnie używanym do zdalnego logowania jest SSH (Secure Shell). SSH to kryptograficzny protokół sieciowy, który umożliwia bezpieczną komunikację i przesyłanie danych w niezabezpieczonej sieci. Zapewnia bezpieczną alternatywę dla tradycyjnych metod zdalnego logowania, takich jak Telnet, szyfrując dane przesyłane pomiędzy klientem a serwerem, zapobiegając podsłuchiwaniu i manipulacji. SSH obsługuje różne metody uwierzytelniania, w tym uwierzytelnianie oparte na hasłach i uwierzytelnianie za pomocą klucza publicznego, zapewniając bezpieczny dostęp do systemów zdalnych.
SSH (Secure Shell) jest powszechnie uznawany za podstawowy protokół używany do zdalnego logowania i wykonywania poleceń w systemach operacyjnych typu Unix i dystrybucjach Linuksa. Ustanawia bezpieczne, szyfrowane połączenie pomiędzy klientem a serwerem, umożliwiając użytkownikom zdalny dostęp do systemów i zarządzanie nimi za pośrednictwem sieci. SSH szyfruje dane wymieniane między klientem a serwerem, chroniąc poufne informacje, takie jak hasła, polecenia i transmisje danych, przed nieautoryzowanym dostępem i przechwyceniem.
Rozważając bezpieczne protokoły zdalnego dostępu, SSH (Secure Shell) jest powszechnie uważany za jedną z najbezpieczniejszych dostępnych opcji. Wykorzystuje silne algorytmy kryptograficzne do uwierzytelniania, szyfrowania i weryfikacji integralności, dzięki czemu jest odporny na różnego rodzaju ataki sieciowe i zagrożenia bezpieczeństwa. Solidne funkcje bezpieczeństwa SSH, w tym uwierzytelnianie oparte na kluczach i szyfrowanie sesji, zapewniają, że sesje dostępu zdalnego pozostają bezpieczne i prywatne, nawet podczas przechodzenia przez niezaufane sieci, takie jak Internet.
Usługą powszechnie używaną do zdalnego logowania przy użyciu protokołu SSH jest zazwyczaj demon SSH (sshd) działający na serwerze zdalnym. Demon SSH nasłuchuje przychodzących połączeń SSH, uwierzytelnia klientów przy użyciu określonych metod (takich jak hasła lub klucze publiczne) i umożliwia bezpieczny zdalny dostęp do interfejsu wiersza poleceń serwera lub zdalne wykonywanie poleceń. Administratorzy i użytkownicy mogą łączyć się z serwerami obsługującymi SSH ze zdalnych lokalizacji za pomocą oprogramowania klienckiego SSH, ustanawiając szyfrowane sesje w celu bezpiecznego zarządzania i administrowania systemami zdalnymi.
RDP (Remote Desktop Protocol) wykorzystuje własny protokół zdalnego dostępu do graficznych interfejsów użytkownika (GUI) zdalnych komputerów. W szczególności RDP jest zastrzeżonym protokołem opracowanym przez firmę Microsoft w celu zdalnego dostępu do pulpitu i zarządzania nim. Umożliwia użytkownikom zdalne łączenie się z komputerami lub serwerami z systemem Windows i interakcję ze środowiskami graficznymi, tak jakby byli fizycznie obecni na zdalnym komputerze. Protokół RDP obsługuje takie funkcje, jak zdalne wyświetlanie pulpitu, wprowadzanie danych za pomocą klawiatury i myszy, przesyłanie plików i przekierowywanie drukarek, dzięki czemu jest wszechstronnym narzędziem do zdalnej administracji i zdalnej pomocy użytkownikom w środowiskach Windows.