Protokół WPA (Wi-Fi Protected Access) to standard bezpieczeństwa przeznaczony do zabezpieczania bezprzewodowych sieci komputerowych. Zapewnia mechanizmy szyfrowania i uwierzytelniania w celu ochrony danych przesyłanych w sieciach Wi-Fi przed nieautoryzowanym dostępem. WPA opracowano jako ulepszenie wcześniejszego protokołu WEP (Wired Equivalent Privacy), który miał luki w zabezpieczeniach czyniące go podatnym na ataki.
Wi-Fi Protected Access (WPA) odnosi się do szeregu protokołów bezpieczeństwa zaprojektowanych w celu zwiększenia bezpieczeństwa bezprzewodowych sieci komputerowych. Obejmuje protokoły WPA i WPA2, które wykorzystują silniejsze algorytmy szyfrowania i metody uwierzytelniania w porównaniu ze starszym protokołem WEP. WPA zapewnia, że dane przesyłane przez sieci Wi-Fi są szyfrowane i zabezpieczone, co zmniejsza ryzyko podsłuchu i nieautoryzowanego dostępu.
Protokoły bezpieczeństwa Wi-Fi to standardy i technologie wdrażane w celu ochrony sieci bezprzewodowych przed nieautoryzowanym dostępem i zagrożeniami bezpieczeństwa. Protokoły te obejmują metody szyfrowania, takie jak WEP, WPA i WPA2, a także mechanizmy uwierzytelniania, takie jak hasła, certyfikaty cyfrowe i klucze wstępne. Protokoły bezpieczeństwa Wi-Fi mają na celu zapobieganie przechwytywaniu danych, nieautoryzowanemu dostępowi do sieci i innym zagrożeniom cybernetycznym atakującym komunikację bezprzewodową.
Najlepszy protokół ochrony Wi-Fi zależy od kilku czynników, w tym wymagań sieciowych, zgodności urządzeń i funkcji zabezpieczeń. Obecnie WPA3 jest uważany za najsilniejszy dostępny protokół ochrony Wi-Fi, oferujący ulepszone funkcje bezpieczeństwa, takie jak silniejsze szyfrowanie, ochrona przed atakami typu brute-force i zwiększona odporność na typowe luki występujące we wcześniejszych protokołach, takich jak WPA2. Implementacja WPA3, jeśli jest obsługiwana, zapewnia solidne bezpieczeństwo sieci Wi-Fi, chociaż starsze urządzenia i sieci mogą nadal polegać na WPA2 jako realnej opcji.