ICMP (Internet Control Message Protocol) i ping są ze sobą ściśle powiązane, ale służą różnym celom. ICMP to protokół sieciowy używany do celów diagnostycznych i kontrolnych w sieciach IP. Zawiera różne typy komunikatów, takie jak żądanie echa i odpowiedź echa, które są powszechnie używane do rozwiązywania problemów z łącznością sieciową. Z kolei Ping to narzędzie wiersza poleceń, które wykorzystuje żądania echa ICMP i odpowiedzi w celu sprawdzenia, czy zdalny host jest osiągalny przez sieć i mierzy czas przesyłania w obie strony pakietów danych wysyłanych do miejsca docelowego i odbieranych z niego.
ICMP ping i SNMP ping odnoszą się do różnych metod i protokołów używanych do monitorowania sieci i rozwiązywania problemów. Ping ICMP polega na wysyłaniu komunikatów z żądaniem echa ICMP do zdalnego hosta i oczekiwaniu na komunikaty z odpowiedzią na echo ICMP. Jest to podstawowe narzędzie do sprawdzania łączności sieciowej i diagnozowania problemów związanych z siecią, dostarczające podstawowych informacji o osiągalności hosta i czasie reakcji. Z drugiej strony polecenie ping SNMP (Simple Network Management Protocol) wykorzystuje zapytania SNMP do monitorowania urządzeń i systemów sieciowych oraz zarządzania nimi, koncentrując się na zbieraniu szczegółowych wskaźników wydajności, danych konfiguracyjnych i informacji o stanie z urządzeń obsługujących SNMP.
ICMP nie używa portów w taki sam sposób, jak protokoły TCP lub UDP. Jednakże komunikaty ICMP, w tym żądania i odpowiedzi ping, są hermetyzowane w pakietach IP i do komunikacji nie opierają się na określonych numerach portów. Sam protokół ICMP działa w warstwie sieciowej (warstwa 3) modelu OSI, wykorzystując nagłówki IP do trasowania i dostarczania komunikatów ICMP pomiędzy urządzeniami sieciowymi.
Aby pingować przy użyciu protokołu ICMP, zwykle używasz polecenia ping w interfejsie wiersza poleceń (CLI) lub w oknie terminala systemu operacyjnego. Na przykład w większości systemów uniksowych i Windows można otworzyć terminal lub wiersz poleceń i wpisać „ping
Traceroute i ping ICMP służą różnym celom w diagnostyce sieci. Ping ICMP sprawdza, czy zdalny host jest osiągalny i mierzy czas przesyłania w obie strony wysłanych i odebranych pakietów danych. Dostarcza podstawowych informacji o łączności i identyfikuje potencjalne problemy z siecią wpływające na komunikację z określonym hostem. Z drugiej strony Traceroute śledzi ścieżkę, którą pakiety danych podążają od hosta lokalnego do określonego hosta docelowego lub adresu IP. Wykorzystuje pakiety żądań echa ICMP ze wzrastającymi wartościami TTL (Time-to-Live) do mapowania ścieżki sieciowej i wyświetlania każdego routera lub urządzenia sieciowego (przeskoku) na trasie. Traceroute pomaga identyfikować problemy z routingiem sieciowym, wąskie gardła z opóźnieniami i przeciążenia sieci wpływające na transmisję danych między hostami źródłowymi i docelowymi.