DNS (Domain Name System) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) pełnią różne, ale uzupełniające się role w sieciach komputerowych. DNS tłumaczy nazwy domen (takie jak www.example.com) na adresy IP, umożliwiając urządzeniom lokalizowanie zasobów w Internecie lub w sieci. Z drugiej strony protokół DHCP dynamicznie przypisuje adresy IP i inne parametry konfiguracji sieci do urządzeń, zapewniając, że mogą one łączyć się z siecią i komunikować się w niej. Podczas gdy DNS rozpoznaje nazwy na adresy, DHCP zarządza przydzielaniem adresów i powiązanymi ustawieniami sieciowymi do urządzeń.
Zazwyczaj DHCP występuje przed DNS w procesie konfiguracji sieci. Gdy urządzenie przyłącza się do sieci, najpierw używa protokołu DHCP w celu uzyskania adresu IP i innych szczegółów konfiguracji z serwera DHCP. Po skonfigurowaniu adresu IP urządzenie może następnie używać systemu DNS do przekształcania nazw domen na adresy IP i uzyskiwania dostępu do zasobów internetowych lub komunikowania się z innymi urządzeniami w sieci.
DNS i DHCP współpracują ze sobą, aby ułatwić płynne działanie sieci. DHCP dynamicznie przypisuje adresy IP urządzeniom, zapewniając im unikalne identyfikatory umożliwiające komunikację w sieci. DNS tłumaczy nazwy domen na adresy IP, umożliwiając urządzeniom lokalizowanie i łączenie się z określonymi zasobami identyfikowanymi na podstawie nazw domen, a nie numerycznych adresów IP. Razem DHCP i DNS usprawniają łączność sieciową, automatyzując zarządzanie adresami IP i umożliwiając łatwy dostęp do zasobów przy użyciu nazw czytelnych dla człowieka.
DHCP może działać bez DNS w celu zapewnienia podstawowej funkcjonalności sieci, szczególnie w odizolowanych sieciach lokalnych, gdzie nie jest wymagany dostęp do Internetu ani rozpoznawanie nazw domen. DHCP zapewnia, że urządzenia w sieci mają unikalne adresy IP i mogą komunikować się lokalnie. Jednakże DNS zwiększa użyteczność i wydajność sieci, zapewniając usługi rozpoznawania nazw, umożliwiając urządzeniom dostęp do zasobów internetowych i komunikację z innymi urządzeniami za pomocą nazw domen.
DHCP i DNS zazwyczaj używają różnych adresów IP w sieci. Choć technicznie możliwe jest, aby pojedyncze urządzenie lub serwer obsługiwał zarówno usługi DHCP, jak i DNS, nie jest to zalecane w środowiskach produkcyjnych ze względu na potencjalne konflikty i złożoność operacyjną. Oddzielenie usług DHCP i DNS zapewnia przejrzyste zarządzanie i skalowalność. W większych sieciach dedykowane serwery lub urządzenia często oddzielnie obsługują funkcje DHCP i DNS, aby zoptymalizować wydajność sieci, niezawodność i łatwość zarządzania.