RDP, czyli Remote Desktop Protocol, to zastrzeżony protokół opracowany przez firmę Microsoft, który umożliwia użytkownikom zdalny dostęp i kontrolowanie komputerów z systemem operacyjnym Windows. Protokół RDP działa poprzez przesyłanie danych graficznego interfejsu użytkownika (GUI), danych wprowadzanych z klawiatury, ruchów myszy i innych interakcji z urządzeniami peryferyjnymi za pośrednictwem połączenia sieciowego między urządzeniem klienckim a serwerem pulpitu zdalnego. Urządzenie klienckie korzysta z oprogramowania klienckiego RDP, takiego jak Microsoft Remote Desktop lub aplikacji innych firm, w celu nawiązania połączenia z serwerem zdalnego pulpitu. Po podłączeniu urządzenie klienckie wyświetla środowisko pulpitu zdalnego, umożliwiając użytkownikom interakcję z aplikacjami, plikami i zasobami tak, jakby byli fizycznie obecni na zdalnym komputerze. RDP obsługuje bezpieczne połączenia poprzez mechanizmy szyfrowania i uwierzytelniania, zapewniając prywatność i integralność danych podczas sesji zdalnego pulpitu.
Protokół RDP jest używany głównie do zdalnego dostępu do pulpitu i kontroli, umożliwiając użytkownikom łączenie się z komputerami znajdującymi się w różnych lokalizacjach fizycznych lub w tej samej sieci. Jest powszechnie używany do pomocy technicznej, zdalnej administracji, zdalnego dostępu do plików i aplikacji oraz ułatwiania scenariuszy pracy zdalnej, w których użytkownicy muszą pracować z domu lub uzyskiwać dostęp do komputerów biurowych z lokalizacji zewnętrznych. Protokół RDP zapewnia wygodny i skuteczny sposób zarządzania komputerami i wykonywania zadań na odległość bez konieczności fizycznej obecności w lokalizacji komputera. Obsługuje takie funkcje, jak przekierowywanie schowka, przekierowywanie drukarek, obsługa wielu monitorów i nagrywanie sesji, zwiększając produktywność i wygodę użytkownika podczas sesji zdalnego pulpitu.
Protokoły RDP i VPN (wirtualna sieć prywatna) służą różnym celom w scenariuszach sieciowych i dostępu zdalnego. Protokół RDP został specjalnie zaprojektowany do zdalnego dostępu do pulpitu i kontroli, umożliwiając użytkownikom interakcję z graficznym interfejsem użytkownika (GUI) zdalnego komputera, tak jakby byli fizycznie obecni na komputerze. Protokół RDP ustanawia bezpośrednie połączenia między urządzeniem klienckim a serwerem zdalnego pulpitu, przesyłając dane GUI, dane wejściowe z klawiatury i ruchy myszy przez sieć. Natomiast VPN to technologia, która tworzy bezpieczny, szyfrowany tunel pomiędzy urządzeniem klienckim a siecią prywatną, zazwyczaj przez Internet. Sieci VPN służą do bezpiecznego łączenia zdalnych użytkowników lub urządzeń z siecią prywatną, umożliwiając dostęp do zasobów sieciowych, aplikacji i usług tak, jakby użytkownik/urządzenie było fizycznie podłączone do sieci lokalnej (LAN) sieci prywatnej. Chociaż zarówno protokół RDP, jak i VPN zapewniają możliwości dostępu zdalnego, protokół RDP koncentruje się na dostępie i kontroli na poziomie komputera stacjonarnego, podczas gdy VPN rozszerza dostęp i bezpieczeństwo na poziomie sieci na zdalnych użytkowników lub urządzenia uzyskujące dostęp do sieci korporacyjnych lub prywatnych.