IP (Internet Protocol) to podstawowy protokół stosowany w sieciach komputerowych w celu ułatwienia komunikacji i przesyłania danych pomiędzy urządzeniami. Przydziela unikalne adresy numeryczne każdemu urządzeniu podłączonemu do sieci, umożliwiając im wzajemną identyfikację i komunikację.
Protokół IP jest używany głównie do adresowania i routingu pakietów danych w sieciach, zapewniając, że dane dotrą do zamierzonego miejsca docelowego. Stanowi podstawę Internetu i sieci lokalnych (LAN), umożliwiając urządzeniom komunikację i wymianę informacji na całym świecie lub w ramach określonej sieci.
Protokół IP jest używany od wczesnych etapów rozwoju sieci komputerowych, począwszy od ery ARPANET pod koniec lat 60. XX wieku i ewoluował poprzez kolejne protokoły sieciowe.
IPv4 (wersja protokołu internetowego 4) jest najczęściej używaną wersją protokołu IP na całym świecie. Wykorzystuje adresy 32-bitowe i obsługuje zdecydowaną większość urządzeń i sieci na całym świecie. Pomimo powszechnego przyjęcia, ograniczona liczba adresów IPv4 doprowadziła do stopniowego przyjęcia protokołu IPv6 (protokół internetowy w wersji 6), który wykorzystuje adresy 128-bitowe i zapewnia znacznie większą pulę unikalnych adresów na potrzeby przyszłego rozwoju sieci.
Zaletą korzystania z protokołu IP jest jego zdolność do jednoznacznej identyfikacji urządzeń i ułatwiania komunikacji w sieciach o różnej wielkości i złożoności. Umożliwia bezproblemową transmisję danych, wspiera skalowalność sieci i stanowi szkielet nowoczesnych usług i aplikacji internetowych.