Zodra de gegevens zijn gecodeerd met de gebruikerspecifieke lange code, worden de stroomregelingsgegevens met gesloten lus vervolgens in de gegevensstroom gepuncteerd. Onthoud dat de vermogensbesturingsbits elke 1,25 milliseconden worden verzonden – één keer in elke vermogensbesturingsgroep (een CDMA-frame duurt 20 milliseconden, waarbij elk frame 16 vermogensbesturingsgroepen van 1,25 milliseconden heeft).
- Lange code wordt gedecimeerd tot 800 bps
- Gedecimeerde lange code bepaalt de leklocatie
- Power Control Bits vervangen spraakgegevens
- Spraakgegevens worden hersteld door de Viterbi-decoder van de mobiele telefoon
In elke stroomregelgroep van 1,25 milliseconden zijn er 24 modulatiesymbolen van gegevens (de gegevensstroom is op dit punt 19,2 kbps, dus elk van de 24 symbolen heeft een periode van 52,08 microseconden). De vermogensbesturingsbits worden ergens in de eerste 16 modulatiesymbolen in elke vermogensbesturingsgroep geplaatst.
De exacte locatie van de vermogensbesturingsbits wordt bepaald door de lange code te decimeren tot een snelheid van 800 bps en vervolgens de gegevens te gebruiken om naar een van de modulatiesymboollocaties te verwijzen. Voor een spraakkanaal van 9,6 kbps worden twee modulatiesymbolen gepunctureerd, waardoor de vermogensregelingsgegevens tweemaal kunnen worden verzonden.
Voor spraakkanalen van 14,4 kbps wordt slechts één modulatiesymbool doorboord met de vermogensregelingsbit.
Aangezien de stroomregelbits de gecodeerde spraakgegevens vervangen, worden gaten (ontbrekende gegevens) in de gegevensstroom geïntroduceerd vanuit het oogpunt van de ontvanger. Deze gaten worden geaccepteerd en het systeem gebruikt de Viterbi-decoder in de ontvanger om de gegevens te herstellen die verloren zijn gegaan door lekke banden. Het herstel van de ontbrekende gegevens maakt gebruik van een deel van de beschikbare verwerkingswinst in het systeem.
Dit resulteert in capaciteitsverlies, maar met dit verlies is rekening gehouden in het ontwerp van het systeem. Een andere manier om dit te bedenken is dat er iets meer kracht nodig is om de verbinding in stand te houden vanwege de ontbrekende gegevens die worden geïntroduceerd door het doorprikken van de vermogensregeling.
De vermogensbesturingsgegevens worden slechts één keer verzonden in het 14.4-geval, omdat de verminderde verwerkingsversterking ertoe leidt dat er meer vermogen wordt verzonden vanaf het basisstation om een acceptabele signaal-ruisverhouding te behouden. Het hogere vermogen resulteert in een veel lager symboolfoutpercentage en de noodzaak om de vermogensregelingsgegevens twee keer te verzenden wordt geëlimineerd.