Het doel van TLS (Transport Layer Security) is het bieden van veilige communicatie via computernetwerken, waarbij de vertrouwelijkheid, integriteit en authenticatie van gegevens tussen clients (zoals webbrowsers) en servers (webservers, e-mailservers, enz.) wordt gewaarborgd. TLS codeert gegevens die via internet worden verzonden en voorkomt ongeoorloofde toegang en onderschepping door gegevenspakketten te coderen die tussen communicerende applicaties worden uitgewisseld. Het verifieert ook de identiteit van communicatie-eindpunten, beschermt tegen man-in-the-middle-aanvallen en waarborgt de integriteit van gegevens die via netwerkverbindingen worden uitgewisseld.
SSL (Secure Sockets Layer) en zijn opvolger, TLS, delen het doel om communicatiekanalen via internet te beveiligen. SSL is in eerste instantie ontwikkeld om gegevens te coderen die tussen webbrowsers en servers worden verzonden, waardoor vertrouwelijkheid en integriteit wordt geboden voor online transacties, e-mailcommunicatie en andere gevoelige gegevensuitwisselingen. TLS is geëvolueerd van SSL om beveiligingsproblemen aan te pakken en de encryptiestandaarden te verbeteren, waardoor sterkere cryptografische algoritmen, verbeterde protocolbeveiliging en bredere compatibiliteit met moderne webbrowsers en servers worden geboden. Zowel SSL- als TLS-protocollen zijn bedoeld om veilige en betrouwbare communicatiekanalen tot stand te brengen die de privacy van gebruikers beschermen en beschermen tegen ongeoorloofde toegang tot gevoelige informatie.
De behoefte aan TLS komt voort uit de cruciale eis om gegevens die via netwerken worden verzonden te beveiligen, met name via internet, waar gegevens kunnen worden onderschept of gemanipuleerd door kwaadwillende actoren. TLS codeert gegevens op de transportlaag en zorgt ervoor dat gevoelige informatie, zoals inloggegevens, financiële transacties, persoonlijke gegevens en vertrouwelijke zakelijke communicatie, beschermd blijft tegen afluisteren en knoeien. Door TLS te implementeren kunnen organisaties en individuen de risico’s beperken die gepaard gaan met datalekken, identiteitsdiefstal en ongeoorloofde toegang, waardoor het vertrouwen in online interacties en digitale transacties wordt bevorderd.
De TLS-recordlaag dient voor het beheren van de veilige overdracht van gegevens tussen communicerende applicaties. Het werkt boven de transportlaag (TCP of UDP) en is verantwoordelijk voor het inkapselen van applicatiegegevens in TLS-records, het coderen en optioneel comprimeren van de gegevens vóór verzending. De TLS-recordlaag beheert ook handshake-protocollen voor het tot stand brengen van veilige verbindingen, het verifiëren van cryptografische algoritmen en het uitwisselen van sessiesleutels tussen clients en servers. Door veilige gegevensinkapseling, encryptie en integriteitscontroles te garanderen, maakt de TLS-recordlaag betrouwbare en beschermde communicatie via netwerkverbindingen mogelijk.
In moderne implementaties worden verschillende versies van TLS gebruikt om internetcommunicatie en gegevensuitwisseling te beveiligen. Deze omvatten TLS 1.0, TLS 1.1, TLS 1.2, TLS 1.3 en daaropvolgende updates die verbeteringen introduceren op het gebied van beveiliging, prestaties en cryptografische kracht. De keuze voor de TLS-versie is afhankelijk van de compatibiliteitsvereisten met clienttoepassingen (zoals webbrowsers), serverconfiguraties en de naleving van industriële beveiligingsnormen. TLS 1.2 en TLS 1.3 zijn algemeen aanvaarde versies die verbeterde beveiligingsfuncties en cryptografische algoritmen bieden ter bescherming tegen opkomende bedreigingen en kwetsbaarheden in internetcommunicatieprotocollen.