Zalety trybu punktu dostępu (AP) obejmują rozszerzenie zasięgu sieci bezprzewodowej, poprawę siły sygnału Wi-Fi w obszarach o słabym odbiorze oraz uproszczenie zarządzania siecią poprzez centralizację łączności bezprzewodowej. Tryb AP umożliwia urządzeniom bezproblemowe łączenie się z siecią, udostępnianie zasobów i dostęp do Internetu za pośrednictwem scentralizowanego punktu dostępu, co zwiększa ogólną wydajność sieci i wygodę użytkownika.
Tryb punktu dostępowego warto stosować, gdy zachodzi potrzeba rozszerzenia zasięgu sieci bezprzewodowej na określonym obszarze lub poprawienia siły sygnału Wi-Fi tam, gdzie dotychczasowy zasięg jest niewystarczający. Idealnie nadaje się do scenariuszy, w których wiele urządzeń wymaga łączności bezprzewodowej w lokalizacjach takich jak domy, biura, szkoły lub duże przestrzenie zewnętrzne, umożliwiając płynny roaming i spójny dostęp do sieci w całym obszarze zasięgu.
To, czy tryb AP jest lepszy od trybu routera, zależy od konkretnych wymagań konfiguracji sieci. Tryb AP jest korzystny w przypadku zwiększania zasięgu sieci bezprzewodowej i zapewniania scentralizowanej łączności bezprzewodowej bez konieczności skomplikowanego zarządzania wieloma routerami lub serwerami DHCP. Jednakże tryb routera oferuje dodatkowe funkcje, takie jak routing, ochrona zapory sieciowej, NAT (tłumaczenie adresów sieciowych) i możliwości serwera DHCP, które są niezbędne do tworzenia oddzielnych sieci LAN i zarządzania nimi oraz zarządzania dostępem do Internetu w sieci.
Zalety punktów dostępowych obejmują lepszy zasięg Wi-Fi i siłę sygnału, scentralizowane zarządzanie siecią, płynną łączność dla urządzeń bezprzewodowych oraz skalowalność w celu zwiększania zasięgu sieci. Jednak wady mogą obejmować potencjalne zakłócenia w gęsto zaludnionych środowiskach Wi-Fi, zależność od przewodowych połączeń Ethernet w celu zapewnienia łączności sieciowej oraz ograniczone funkcjonalności w porównaniu z pełnoprawnymi routerami pod względem zabezpieczeń i opcji dostosowywania sieci. Zrozumienie tych czynników pomaga w wyborze odpowiedniego trybu sieciowego w oparciu o konkretne wymagania sieciowe i potrzeby operacyjne.