Sieć peer-to-peer (P2P) w Internecie polega na bezpośredniej komunikacji pomiędzy indywidualnymi komputerami (równorzędnymi) bez potrzeby stosowania scentralizowanego serwera. Elementy równorzędne w sieci P2P działają zarówno jako klienci, jak i serwery, dzieląc się bezpośrednio między sobą zasobami, takimi jak pliki lub przepustowość. Gdy na przykład uczestnik chce udostępnić plik, ogłasza jego dostępność innym uczestnikom w sieci. Inni uczestnicy zainteresowani pobraniem tego pliku nawiązują bezpośrednie połączenia z uczestnikiem udostępniającym i inicjują przesyłanie plików. Sieci P2P korzystają z protokołów takich jak BitTorrent, który dzieli pliki na małe fragmenty rozproszone pomiędzy wieloma urządzeniami równorzędnymi, umożliwiając szybsze pobieranie poprzez wykorzystanie zbiorczej przepustowości.
Sieci P2P w Internecie działają poprzez ustanawianie bezpośrednich połączeń między poszczególnymi urządzeniami równorzędnymi w celu ułatwienia udostępniania zasobów, takich jak pobieranie plików, strumieniowe przesyłanie multimediów lub wspólne przetwarzanie danych. Uczestnicy odkrywają się nawzajem za pomocą zdecentralizowanych mechanizmów, takich jak serwery śledzące, rozproszone tablice mieszające (DHT) lub protokoły wykrywania partnerów. Po nawiązaniu połączenia równorzędni komunikują się bezpośrednio w celu wymiany danych bez polegania na scentralizowanych serwerach. To zdecentralizowane podejście zwiększa skalowalność, wydajność i odporność, umożliwiając skuteczne działanie sieci P2P nawet bez centralnego organu koordynującego interakcje między urządzeniami równorzędnymi.
Sieci peer-to-peer (P2P) obejmują zdecentralizowaną architekturę, w której uczestnicy (równorzędnicy) w sieci bezpośrednio dzielą się zasobami, bez polegania na centralnym serwerze. Uczestnicy komunikują się i współpracują, udostępniając pliki, dystrybuując zadania komputerowe lub przesyłając strumieniowo treści multimedialne. Każdy element równorzędny wnosi przepustowość, pamięć masową lub moc obliczeniową, umożliwiając zbiorowe udostępnianie i wykorzystanie zasobów w sieci. Sieci P2P mogą działać w różnych konfiguracjach, od małych sieci lokalnych po wielkoskalowe sieci internetowe, wykorzystując protokoły ułatwiające wzajemne odkrywanie, wymianę danych i zdecentralizowane zarządzanie operacjami sieciowymi.
Aplikacje typu peer-to-peer działają poprzez umożliwienie bezpośredniej komunikacji i udostępniania zasobów pomiędzy poszczególnymi urządzeniami (peerami) podłączonymi do sieci. Aplikacje te ułatwiają zdecentralizowane udostępnianie plików (takie jak BitTorrent), strumieniowe przesyłanie multimediów (takie jak transmisja strumieniowa na żywo P2P), przetwarzanie rozproszone (takie jak SETI@home) lub wspólne działania (w tym przesyłanie głosu przez protokół IP i gry online). Każdy uczestnik sieci wnosi zasoby i współpracuje z innymi, aby realizować określone zadania lub cele, wykorzystując połączone możliwości wielu urządzeń w celu osiągnięcia wydajności, skalowalności i niezawodności w dystrybucji i przetwarzaniu danych.
Tak, sieć peer-to-peer (P2P) do skutecznego działania wymaga połączenia internetowego. Sieci P2P działają w infrastrukturze internetowej, umożliwiając użytkownikom wzajemne odkrywanie się, nawiązywanie połączeń i wymianę danych. Uczestnicy sieci P2P korzystają z protokołów internetowych i kanałów komunikacyjnych, aby udostępniać zasoby, bezpośrednio komunikować się i uczestniczyć we wspólnych działaniach. Chociaż niektóre aplikacje P2P mogą działać w sieciach lokalnych lub wirtualnych sieciach prywatnych (VPN), szersza funkcjonalność i zasięg sieci P2P zazwyczaj zależą od łączności z Internetem, która ułatwia wzajemne odkrywanie, wymianę danych i zarządzanie siecią w środowiskach rozproszonych.