SFTP, czyli protokół bezpiecznego przesyłania plików, wykorzystuje architekturę klient-serwer do bezpiecznego przesyłania plików przez sieć. Klient inicjuje połączenie z serwerem domyślnie przy użyciu portu 22. Uwierzytelnianie zazwyczaj obejmuje nazwę użytkownika i hasło lub uwierzytelnienie za pomocą klucza publicznego. Po uwierzytelnieniu klient może zażądać plików z serwera, podając nazwę pliku i ścieżkę docelową. Serwer odpowiada, przesyłając żądany plik poprzez bezpieczne połączenie.
Pobieranie danych z SFTP oznacza pobieranie plików z serwera SFTP do systemu lokalnego. Aplikacja kliencka łączy się z serwerem SFTP, uwierzytelnia się, a następnie wydaje polecenia pobrania określonych plików. Serwer odpowiada, przesyłając bezpiecznie żądane pliki przez sieć. Proces ten gwarantuje, że dane przesyłane z serwera do klienta pozostają poufne i chronione przed nieuprawnionym dostępem.
W SFTP polecenie „get” służy do pobierania plików z serwera. Gdy klient wydaje polecenie „get”, określa nazwę pliku i opcjonalnie ścieżkę docelową, w której plik powinien zostać zapisany lokalnie. Serwer SFTP lokalizuje żądany plik, odczytuje jego zawartość i bezpiecznie przesyła go do klienta za pośrednictwem nawiązanego połączenia. Polecenie „get” jest niezbędne do wydajnego i bezpiecznego pobierania plików z serwera SFTP do lokalnego systemu klienta.
Aby pobrać dane z protokołu SFTP, zazwyczaj korzysta się z aplikacji klienckiej SFTP obsługującej protokoły bezpiecznego przesyłania plików. Łączysz się z serwerem SFTP, używając adresu serwera, numeru portu (zwykle 22) i danych uwierzytelniających (nazwa użytkownika/hasło lub klucze SSH). Po nawiązaniu połączenia możesz poruszać się po zdalnym systemie plików za pomocą poleceń obsługiwanych przez klienta SFTP. Aby pobrać pliki, użyj polecenia „get”, po którym następuje nazwa pliku i opcjonalnie lokalna ścieżka docelowa, w której plik powinien zostać zapisany. Ten proces zapewnia bezpieczny transfer danych z serwera SFTP na komputer lokalny.