Urządzenia dostępu do sieci odnoszą się do komponentów sprzętowych lub urządzeń, które umożliwiają użytkownikom lub urządzeniom łączenie się z siecią. Urządzenia te obejmują między innymi karty interfejsu sieciowego (NIC), routery, przełączniki, punkty dostępu i modemy. Każdy typ urządzenia dostępu do sieci pełni określoną funkcję umożliwiającą łączność i ułatwiającą transmisję danych w infrastrukturze sieciowej. Na przykład routery kierują pakiety danych między sieciami, przełączniki ułatwiają komunikację między urządzeniami w sieci lokalnej, a punkty dostępowe zapewniają bezprzewodową łączność z urządzeniami.
Network Access Control (NAC) to rozwiązanie zabezpieczające, które reguluje i zarządza dostępem do sieci w oparciu o predefiniowane zasady bezpieczeństwa. Systemy NAC uwierzytelniają i autoryzują urządzenia próbujące połączyć się z siecią, zapewniając dostęp tylko autoryzowanym i zgodnym urządzeniom. NAC działa w kilku krokach: po pierwsze, identyfikuje i uwierzytelnia urządzenia poszukujące dostępu za pomocą takich metod, jak uwierzytelnianie za pomocą nazwy użytkownika/hasła, certyfikaty cyfrowe lub weryfikacja adresu MAC. Następnie ocenia zgodność urządzenia z politykami bezpieczeństwa, takimi jak posiadanie aktualnego oprogramowania antywirusowego lub określonych konfiguracji. Wreszcie NAC egzekwuje zasady kontroli dostępu, przyznając lub odmawiając dostępu do sieci w oparciu o status zgodności urządzenia.
Urządzenia kontroli dostępu do sieci (NAC) odnoszą się do sprzętu lub komponentów oprogramowania, które wdrażają rozwiązania NAC w sieci. Do urządzeń tych należą serwery NAC, które zarządzają procesami uwierzytelniania i autoryzacji, a także klienci NAC lub agenci instalowani na urządzeniach końcowych w celu monitorowania i egzekwowania polityk bezpieczeństwa. Urządzenia NAC współpracują ze sobą, aby zabezpieczyć dostęp do sieci, identyfikując i weryfikując urządzenia, oceniając ich stan bezpieczeństwa i stosując zasady dostępu w oparciu o predefiniowane reguły. Dzięki temu tylko zgodne i autoryzowane urządzenia mogą łączyć się z siecią, zmniejszając w ten sposób ryzyko nieautoryzowanego dostępu i potencjalnych naruszeń bezpieczeństwa.
Urządzenia sieciowe obejmują szeroką gamę komponentów sprzętowych służących do ułatwienia komunikacji i wymiany danych w sieciach komputerowych. Przykładami urządzeń sieciowych są routery, przełączniki, koncentratory, modemy, punkty dostępu, karty interfejsów sieciowych (NIC) i zapory ogniowe. Każdy typ urządzenia sieciowego pełni określoną funkcję: routery kierują pakiety danych między sieciami, przełączają dalej dane w sieci lokalnej, koncentratory rozszerzają połączenia sieciowe, modemy konwertują sygnały cyfrowe w celu transmisji przez linie telefoniczne, punkty dostępowe zapewniają łączność bezprzewodową, karty sieciowe umożliwiają urządzeniom łączyć się z sieciami, a zapory ogniowe egzekwują zasady bezpieczeństwa sieci.
NAC (Network Access Control) jest wymagana w celu egzekwowania środków bezpieczeństwa i minimalizowania ryzyka związanego z nieautoryzowanym dostępem do sieci. Wdrażając rozwiązania NAC, organizacje mogą mieć pewność, że tylko autoryzowane urządzenia z odpowiednią konfiguracją zabezpieczeń i statusem zgodności będą mogły łączyć się z siecią. NAC pomaga zapobiegać próbom nieautoryzowanego dostępu, zagrożeniom wewnętrznym i infekcjom złośliwym oprogramowaniem, egzekwując zasady dostępu, monitorując zachowanie urządzeń i identyfikując potencjalne luki w zabezpieczeniach. Dodatkowo NAC poprawia widoczność i kontrolę sieci, umożliwiając administratorom skuteczne zarządzanie i zabezpieczanie dostępu do sieci w różnych środowiskach i typach urządzeń.