W sieciach LTE (Long-Term Evolution) koncepcja komórki podstawowej ma fundamentalne znaczenie dla działania łącza radiowego pomiędzy sprzętem użytkownika (UE) a stacją bazową, zwanego rozwiniętym węzłem NodeB (eNB). Komórka Podstawowa odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu połączeniem i ułatwianiu skutecznej komunikacji. Przyjrzyjmy się szczegółom komórki podstawowej w LTE:
1. Definicja i cel:
– Komórka podstawowa:
- Komórka podstawowa to główne połączenie pomiędzy UE a eNB w LTE. Jest ustanawiany podczas początkowego wyboru komórki i pozostaje główną kotwicą połączenia UE w komórce.
– Kotwica do komunikacji:
- Komórka podstawowa służy jako kotwica komunikacji, zapewniając sygnały referencyjne, informacje sterujące i niezawodne połączenie do wymiany danych pomiędzy UE a eNB.
2. Wybór i przechowywanie komórek:
– Początkowy wybór komórki:
- Podczas początkowego wejścia do sieci UE dokonuje wyboru komórki, a komórka podstawowa jest pierwszą wybieraną komórką. UE łączy się z eNB poprzez komórkę podstawową.
– Zatrzymanie komórek:
- Po podłączeniu UE zachowuje komórkę podstawową jako główną kotwicę komunikacji. Jest to niezbędne do utrzymania stabilnego i niezawodnego połączenia podczas całej sesji komunikacyjnej UE.
3. Zasoby częstotliwości i czasu:
– Domena częstotliwości:
- Komórka podstawowa ma przydzielone określone zasoby częstotliwości w ramach dostępnego widma. Te zasoby częstotliwości są wykorzystywane do komunikacji w łączu w dół i w górę pomiędzy UE a eNB.
– Domena czasu:
- W dziedzinie czasu Komórce Podstawowej przydzielane są określone zasoby czasowe w ramach struktury czasowej LTE. Zasoby czasu obejmują szczeliny i podramki, a alokacja komórki podstawowej zapewnia terminową i zsynchronizowaną komunikację.
4. Sygnalizacja sterująca i sygnały odniesienia:
– Nadawane informacje:
- Komórka podstawowa transmituje podstawowe informacje o systemie, w tym parametry specyficzne dla komórki, za pośrednictwem kanałów nadawczych. Ta informacja jest kluczowa dla UE przy konfigurowaniu parametrów komunikacyjnych.
– Sygnały referencyjne:
- Sygnały referencyjne przesyłane przez komórkę podstawową są wykorzystywane przez UE do szacowania kanału, synchronizacji i utrzymywania niezawodnego połączenia. Sygnały te pomagają w dokładnym odbiorze i dekodowaniu danych.
5. Przekazanie i mobilność:
– Decyzja o przekazaniu:
- W scenariuszach, w których UE przemieszcza się między różnymi komórkami, eNB może zdecydować o zainicjowaniu przekazania. Komórka Podstawowa jest często zaangażowana w proces podejmowania decyzji o przekazaniu.
– Mobilność i ponowny wybór komórek:
- UE stale monitoruje sąsiednie komórki i ocenia ich przydatność. Jednakże komórka podstawowa pozostaje kotwicą, a decyzje o ponownym wyborze lub przekazaniu komórki podejmowane są w oparciu o zasady zarządzania mobilnością sieci LTE.
6. Agregacja nośników:
– Nośnik komponentów:
- W LTE-Advanced agregacja nośnych umożliwia wykorzystanie wielu nośnych składowych. Nośna oznaczona jako komórka podstawowa nazywana jest podstawową nośną składową (PCC) i zazwyczaj dostarcza informacji sterujących i sygnałów referencyjnych.
– Nośniki komponentów wtórnych (SCC):
- Dodatkowe nośne, znane jako nośne składowe wtórne (SCC), można agregować z komórką podstawową, aby zwiększyć ogólną przepustowość i zwiększyć szybkość transmisji danych.
Wniosek:
Podsumowując, komórka podstawowa w LTE służy jako główna kotwica komunikacji pomiędzy UE a eNB. Odgrywa kluczową rolę we wstępnym wyborze komórki, utrzymując stabilność połączenia UE i ułatwiając efektywną komunikację poprzez alokację zasobów częstotliwości i czasu. Informacje, sygnalizacja sterująca i sygnały referencyjne nadawane przez komórkę podstawową przyczyniają się do niezawodności i wydajności sieci LTE.