Uzaysal çoğullama ve Wimax’ta Çeşitlilik Alma
Uzaysal çoğullama
WiMAX ayrıca birden fazla bağımsız akışın birden fazla anten üzerinden iletildiği uzamsal çoğullamayı da destekler. Alıcının birden fazla anteni varsa, akışlar uzay-zaman işleme kullanılarak ayrılabilir. Çeşitliliği artırmak yerine bu durumda sistemin veri hızını veya kapasitesini artırmak için birden fazla anten kullanılır. Zengin bir çok yollu ortam varsayıldığında, uzaysal çoğullama yapılırken sistemin kapasitesi anten sayısıyla doğrusal olarak artırılabilir.
A 2 × 2 MIMO sistemi bu nedenle WiMAX’in en yüksek verim kapasitesini iki katına çıkarır. Mobil istasyonun yalnızca bir anteni varsa WiMAX, yukarı bağlantıdaki birden fazla kullanıcıyı kodlayarak uzamsal çoğullamayı yine de destekleyebilir. Buna çok kullanıcılı işbirlikçi mekansal çoğullama denir. İletim çeşitliliği ve hüzme oluşturmanın aksine, uzaysal çoğullama yalnızca iyi SINR koşulları altında çalışır.
Çeşitliliği Kazanın
Uzaysal çeşitliliğin en yaygın biçimi, genellikle yalnızca iki antenle alınan çeşitliliktir. Bu tür bir çeşitlilik, hücresel baz istasyonlarında ve kablosuz LAN erişim noktalarında neredeyse her yerde mevcuttur. Alma çeşitliliği, vericiye özel bir gereksinim getirmez ancak alınan Nr akışlarını işleyen ve bunları bir şekilde birleştiren bir alıcı gerektirir.
Yaygın olarak kullanılan birleştirme algoritmaları: seçim birleştirme (SC) ve maksimum oran birleştirme (MRC). Alma çeşitliliği hem düz sönümleme hem de frekans seçici sönümleme kanallarında oldukça etkili olmasına rağmen, şimdi antenlerin her biri tarafından alınan sinyalin korelasyonsuz olduğu ve aynı ortalama güce sahip olduğu düz sönümleme senaryosuna odaklanın.