- Modülasyon/kodlama şemaları seti
- QPSK, 16QAM, 64QAM
- bir sektöre dağıtılmış:
- SINR dağıtımı
- otomatik seçim mekanizmaları
- Sektör başına maksimum verim
- En yüksek modülasyon şeması
- En düşük kodlama koruması
- Sektör başına sunulan ortalama verim
- Farklı modülasyonların katkısı
- Bölgenin ortalaması
AMC, iletim parametrelerini mevcut kanal koşullarından yararlanacak şekilde uyarlamaya yönelik bir bağlantı benimseme (LA) yöntemidir. LA ilkesi, belirli anahtar iletim parametrelerini, baz istasyonu ile abone arasında gözlemlenen değişen çevre ve girişim koşullarına göre dinamik olarak ayarlayarak kablosuz kanalın değişimlerinden (zaman, frekans ve/veya alan içinde) yararlanmayı amaçlamaktadır. Pratik uygulamalarda, iletim parametrelerinin değerleri nicelenir ve bir dizi mod halinde birlikte gruplandırılır. AMR modları modülasyon ve kodlama şemasıdır.
Kanal kalitesi, kanal hakkında bilgi sağlayan bir kanal kalite göstergesi veya kanal durumu bilgisi (CSI) ile tanımlanır. Görev, bir dizi sinyal iletim parametresini bu göstergenin değişimlerine göre ayarlamaktır. Kanal Durumu Bilgisi olarak kullanılabilecek çeşitli ölçümler vardır. Tipik olarak, SNR (Sinyal-gürültü oranı) veya SiNR (sinyal-gürültü artı girişim oranı), fiziksel katmandan elde edilebilir (örneğin, amaçlanan iletim verileri olmadan yuvalardaki güç ölçümlerinden yararlanılarak (örneğin pilot kanallar) )).
Şekil, hava arayüzündeki modülasyon şemaları (spektral verimlilik) ile Sinyal-Gürültü Oranı (SNR) gereksinimleri arasındaki bağımlılığı gösterir. Şekil aynı zamanda ikili faz kaydırmalı anahtarlama (BPSK), dörtlü olarak adlandırılan dört farklı kodlanmamış modülasyon seviyesi için dB cinsinden bağlantı seviyesi spektral verimlilik (SE) performansını (b/s/Hz) ve kısa vadeli ortalama SNR’yi temsil eder. PSK (QPSK), 16-dörtlü genlik modülasyonu (QAM) ve 64-QAM. Her modülasyonun farklı kalite bölgelerinde kullanım için optimal olduğu ve LA’nın her bağlantı için en yüksek SE’ye sahip modülasyonu seçtiği görülmektedir.