UDP (Kullanıcı Datagram Protokolü), ağ oluşturmada kullanılan bağlantısız ve güvenilir olmayan bir aktarım protokolüdür. TCP/IP modelinin taşıma katmanında çalışır ve sıklıkla TCP (İletim Kontrol Protokolü) ile karşılaştırılır. UDP, özel bir uçtan uca bağlantı kurmadan uygulamalar arasında datagram olarak bilinen veri paketlerini ileterek çalışır. UDP, TCP’den farklı olarak paketlerin teslimini veya sırasını garanti etmez ve hata kontrolü veya yeniden iletim gerçekleştirmez. Bunun yerine, video akışı veya çevrimiçi oyun gibi gerçek zamanlı uygulamalarda olduğu gibi ara sıra paket kaybının veya sıra dışı teslimatın kabul edilebilir olduğu durumlarda veri aktarımı için hafif ve etkili bir araç sağlar.
UDP adım adım şu şekilde çalışır:
- Paket Oluşumu: Bir uygulama, verileri gönderilecek şekilde hazırlar ve bunu bir başlık ve yükten oluşan UDP datagramlarına kapsüller.
- Adresleme: UDP başlığı, ana sistemlerdeki gönderen ve alan uygulamaları tanımlamak için kaynak ve hedef bağlantı noktası numaralarını içerir.
- Sending: UDP datagramı ağ üzerinden datagram başlığında belirtilen hedef IP adresine gönderilir.
- Receiving: Alıcı uygulama UDP datagramlarını ağ arabelleğinden alır. UDP, onay kontrolü yapmadan veya teslimat emrini garanti etmeden datagramları uygulamaya iletir.
- Processing: Uygulama, alınan verileri doğrudan UDP datagramlarından işler ve gerekirse uygulama düzeyinde gerekli hata kontrolünü veya yeniden iletimi gerçekleştirir.
UDP (Kullanıcı Datagram Protokolü), TCP/IP paketindeki basit bir aktarım katmanı protokolüdür. UDP, TCP’den farklı olarak güvenilirlik, sıralama veya akış kontrol mekanizmaları sağlamaz. Bunun yerine, bağlantı kurma ve sürdürme yükü olmadan ağ üzerinden veri göndermenin hafif ve hızlı bir yolunu sunar. UDP, gerçek zamanlı ses ve video akışı, DNS (Etki Alanı Adı Sistemi) çözünürlüğü ve ağ izleme gibi hız ve düşük gecikmenin güvenilirliğe göre öncelikli olduğu uygulamalar için uygundur.
UDP bağlantı noktaları TCP bağlantı noktalarına benzer şekilde çalışır ancak daha az kısıtlamayla çalışır. UDP’deki bağlantı noktaları, aynı ana bilgisayarda çalışan birden fazla uygulamayı birbirinden ayırmak için kullanılan 16 bitlik sayılardır. Her UDP paketi, başlığında kaynak ve hedef bağlantı noktası numaralarını içerir; bu, alıcı uygulamanın, verinin hangi hizmet veya uygulamaya yönelik olduğunu belirlemesine olanak tanır. UDP bağlantı noktaları, farklı ana bilgisayarlardaki uygulamalar arasındaki iletişimi kolaylaştırarak, özel bir bağlantı gerektirmeden veya oturum durumunu sürdürmeden veri paketleri alışverişinde bulunmalarına olanak tanır.
HTTP (Köprü Metni Aktarım Protokolü) ve UDP (Kullanıcı Datagram Protokolü) farklı amaçlara hizmet eder ve ağ yığınının farklı katmanlarında çalışır. HTTP, köprü metni belgelerini genellikle TCP/IP bağlantıları üzerinden aktarmak için kullanılan bir uygulama katmanı protokolüdür. Web uygulamaları ve hizmetleri için güvenilir veri aktarımı, istek ve yanıtların işlenmesi ve oturum yönetimi sağlar. Buna karşılık UDP, taşıma katmanında çalışır ve bağlantısız ve güvenilmez bir datagram hizmeti sağlar. HTTP, garantili teslimat ve hata düzeltme için TCP’ye güvenirken, UDP, medya akışı veya çevrimiçi oyun gibi gerçek zamanlı iletişimin ve düşük yükün öncelikli olduğu senaryolarda kullanılır.
