MPLS veya Çoklu Protokol Etiket Anahtarlama, etiketleri kullanarak veri paketlerini bir ağ boyunca verimli bir şekilde yönlendirmek için kullanılan bir ağ teknolojisidir. Bu etiketler, geleneksel IP yönlendirme tablolarının yerini alarak, IP adresleri yerine etiket bilgilerine dayalı olarak daha hızlı ve daha ölçeklenebilir paket iletmeyi mümkün kılar.
MPLS, MPLS ağına girdiklerinde giriş yönlendiricisindeki veri paketlerine etiket atayarak çalışır. Bu etiketler, Etiket Anahtarlamalı Yollar (LSP’ler) adı verilen sanal devreler oluşturarak ağdaki iletme yolunu belirler. Yol üzerindeki ara yönlendiriciler, her atlamada karmaşık IP aramalarına ihtiyaç duymadan paketleri hızlı bir şekilde hedeflerine aktarmak için bu etiketleri kullanır.
Üç tür MPLS vardır:
- MPLS LDP (Etiket Dağıtım Protokolü): Yönlendirme bilgilerine dayalı olarak etiketleri dağıtmak ve LSP’ler oluşturmak için LDP’yi kullanır.
- MPLS RSVP-TE (Kaynak Rezervasyon Protokolü – Trafik Mühendisliği): Trafik mühendisliği amacıyla açık rota yapılandırmasına ve bant genişliği rezervasyonunu etkinleştirir.
- MPLS Segment Yönlendirme: Segmentler olarak bilinen, paket başlığında kodlanmış talimatların bir listesini kullanarak paketleri ağ üzerinden yönlendirir.
Üç MPLS etiket işlemi şunlardır:
- Push: Gelen pakete yeni bir etiket ekleme.
- Pop: Bir paketi iletmeden önce üstteki etiketi kaldırmak.
- Takas: Gelen paketin üst etiketinin yeni bir etiketle değiştirilmesi.
IP MPLS’nin temelleri, yönlendirme ve trafik yönetiminde verimliliği ve ölçeklenebilirliği artırmak için MPLS’nin IP ağlarıyla entegre edilmesini içerir. IP yönlendirmenin esnekliğini MPLS etiket değiştirmenin hızı ve basitliğiyle birleştirerek modern ağ ortamları için gelişmiş Hizmet Kalitesi (QoS) yetenekleri ve trafik mühendisliği işlevleri sunar.
