LTE için MIMO’nun arkasında Temel Nedir?
MIMO ve diğer iletim uzamsal çeşitlilik şeması, alma çeşitliliğinden daha yeni bir uygulamadır ve yalnızca 2000’li yılların başında yaygın olarak uygulanmaya başlamıştır. Farklı iletim antenlerinden gönderilen sinyaller birbirine müdahale ettiğinden, uzaysal paraziti ortadan kaldırırken veya en azından zayıflatırken kazanç elde etmek için hem vericide hem de alıcıda işlem yapılması gerekir.
UE’lere birden fazla bilgi yolu iletmek için birden fazla anten kullanılarak, daha iyi verim veya daha düşük SINR gereksinimi elde edilebilir ve LTE’nin frekans seçici özellikleri bu tür teknolojilerin uygulanması için mükemmeldir.
Genel olarak MIMO’nun açık ve kapalı döngü olmak üzere iki modu vardır.
Ek olarak, eğer çoklu antenler, yukarı bağlantı alma çeşitliliği için baz istasyonunda zaten bulunuyorsa, bunları iletim çeşitliliği için kullanmanın artan maliyeti çok düşüktür. Çoklu anten iletim şemaları (hem iletim çeşitliliği hem de uzaysal çoğullama) genellikle açık döngü veya kapalı döngü olarak kategorize edilir. Aşağıda yüksek seviyeli bir sinyal işleme şeması gösterilmektedir.
Açık Döngü MIMO
Açık döngü sistemleri vericideki kanal bilgisine ihtiyaç duymaz. Sonuç olarak, erişim ağının kodlama ayarlaması yapmak için UE’den bilgi veya geri bildirimi olmadığında veya sinyal yeterince iyi olmadığında açık döngü işlemleri meydana gelir.
Aşağıdaki şekil, uzaysal çoğullamada olası bir N Anten + M giriş katmanı kurulumunu göstermektedir
Kapalı Döngü MIMO
Aksine, kapalı döngü sistemleri vericide kanal bilgisine ihtiyaç duyar, dolayısıyla ya kanal karşılıklılığını (TDD’de mümkün olan aynı yukarı bağlantı ve aşağı bağlantı kanalı) ya da daha genel olarak alıcıdan vericiye bir geri besleme kanalını gerektirir.
Dolayısıyla açık döngüden farklı olarak kapalı döngü işlemleri, erişim ağı UE’den gelen geri bildirime dayalı olarak dinamik ayarlamayı yürüttüğünde meydana gelir. Aşağıdaki şekilde kapalı döngü MIMO’nun işlevsel bir görünümü gösterilmektedir.
Sonuç olarak UE ile iletişime daha doğru bir kodlama uygulaması uygulanabilecektir. Aşağıdaki şekil, M giriş katmanına sahip N Antende ön kodlama fonksiyonunun nerede bulunabileceğini göstermektedir
Mod 5’te (Çok kullanıcılı MIMO), farklı UE’ler farklı antenlerden aşağı bağlantı verilerini alıyor. Sonuç olarak, hücre başına genel verim artar.