IMAP (İnternet Mesaj Erişim Protokolü), istemcilerin bir posta sunucusundaki e-postalarına erişmesine ve bunları yönetmesine olanak tanır. Mesajları yerel bir cihaza indiren POP3’ten farklı olarak IMAP, e-postaları sunucuda tutarak kullanıcıların e-postalarını birden fazla cihazdan görüntülemesine ve yönetmesine olanak tanır. IMAP, mesajların karmaşık sorgulanmasını ve düzenlenmesini destekleyerek, e-postalarına çeşitli konumlardan ve cihazlardan erişmesi gereken kullanıcılar için uygun hale getirir.
IMAP, e-posta istemcisi ile sunucu arasındaki bağlantıyı sürdürerek çalışır. Bir kullanıcı e-postasını kontrol ettiğinde istemci sunucuya bağlanır ve mesajların başlıklarını ister. Sunucu istenen başlıklarla yanıt verir ve istemci bunları kullanıcıya görüntüler. Kullanıcı bir mesajı okumayı seçerse, istemci mesajın tamamını ister ve sunucu da mesajı gönderir. Bu işlem, e-postaların yalnızca gerekli kısımları indirildiği için bant genişliğinin ve depolamanın verimli kullanılmasına olanak tanır.
IMAP kimlik doğrulaması genellikle kullanıcı tarafından sağlanan kullanıcı adı ve şifre kombinasyonunu kullanır. İstemci sunucuya bağlandığında, sunucunun kendi veritabanına göre doğruladığı bu kimlik bilgilerini gönderir. Kimlik bilgileri eşleşirse sunucu erişim izni verir. IMAP ayrıca, parolalar yerine belirteçler içeren OAuth gibi daha güvenli kimlik doğrulama yöntemlerini de destekler ve kimlik bilgilerinin çalınması riskini azaltarak ek bir güvenlik katmanı sağlar.
IMAP senkronizasyonu, e-posta istemcisinde yapılan değişikliklerin sunucuya (ve bunun tersi) yansıtılmasını sağlar. Kullanıcı bir e-postayı sildiğinde, taşıdığında veya okundu olarak işaretlediğinde, istemci bu değişiklikleri sunucuya gönderir. Sunucu kayıtlarını günceller ve istemciye onay gönderir. Bu senkronizasyon işlemi, aynı e-posta hesabına erişen tüm cihazlar arasında tutarlılık sağlar, böylece kullanıcı, kullandığı cihazdan bağımsız olarak aynı e-posta durumunu görür.