Gerçek zamanlı titreşim, veri paketlerinin bir ağ üzerinden iletilmesinde yaşanan zaman gecikmesindeki değişkenliği ifade eder. Video konferans, çevrimiçi oyun veya VoIP (İnternet Protokolü Üzerinden Ses) çağrıları gibi gerçek zamanlı sistemlerde, bu uygulamalar tutarlı bir veri akışına bağlı olduğundan titreşim kesintilere neden olabilir. Paket varış sürelerindeki değişkenlik sesin kesintiye uğramasına, görüntüde aksaklıklara veya gecikmeye neden olabilir.
Gerçek zamanlı sistemlerdeki titreşim, özellikle veri paketlerinin gelişi arasındaki zaman aralıklarındaki tutarsızlıkla ilgilenir. Gerçek zamanlı veri akışlarının sorunsuz dağıtımını bozabilecek, beklenen zamanlamadan sapmanın bir ölçüsüdür. Bu tutarsızlık, kalite ve performansı korumak için zamanında ve düzenli veri dağıtımının gerekli olduğu uygulamalarda kritik öneme sahiptir.
Jitter, basit bir ifadeyle, veri paketlerinin iletimindeki düzensiz gecikmedir. Bir veri paketinin gönderildiği zaman ile alındığı zaman arasındaki zaman farkıdır. Bunu, sürekli bilgi akışı gerektiren hizmetlerde kesintilere veya gecikmelere neden olabilecek veri akışındaki tutarsızlık olarak düşünün.
Titreşim ve gecikme birbiriyle ilişkili ancak farklı kavramlardır. Gecikme, bir veri paketinin kaynaktan hedefe gitmesi için geçen süredir; gecikme olarak da bilinir. Jitter ise bu gecikmenin zaman içindeki değişimidir. Gecikme genel gecikmeyi ölçerken, titreşim bu gecikmedeki dalgalanmaları ölçer. Yüksek gecikme, iletişimde gecikmelere neden olabilirken yüksek titreşim, veri akışında tutarsızlıklara ve kesintilere neden olabilir.
İyi bir titreşim oranı genellikle düşüktür, ideal olarak 30 milisaniyenin altındadır. Video konferans, çevrimiçi oyun veya VoIP çağrıları gibi gerçek zamanlı uygulamalarda, düzgün ve tutarlı veri akışı sağladığı için 20 milisaniyenin altındaki titreşim hızı mükemmel kabul edilir. Düşük titreşim oranları, kesintileri ve gecikmeleri en aza indirerek bu uygulamaların kalitesinin ve performansının korunmasına yardımcı olur.