DNS (Alan Adı Sistemi), insanların okuyabildiği alan adlarını IP adreslerine çevirerek kullanıcıların web sitelerine sayısal IP adresleri yerine hatırlaması kolay adlar kullanarak erişmesine olanak tanır. DHCP (Dinamik Ana Bilgisayar Yapılandırma Protokolü), ağdaki cihazlara IP adreslerini ve diğer ağ yapılandırma parametrelerini otomatik olarak atayarak onların verimli bir şekilde iletişim kurmasını sağlar.
DNS (Alan Adı Sistemi), alan adlarını, cihazların internette birbirlerini bulmak ve iletişim kurmak için kullandıkları ilgili IP adreslerine dönüştürür. Bu işlem, kullanıcıların karmaşık sayısal adresler yerine tanıdık web adreslerini girmelerine olanak tanır.
DHCP (Dinamik Ana Bilgisayar Yapılandırma Protokolü) ile dinamik DNS arasındaki fark, işlevlerinde yatmaktadır. DHCP, ağdaki aygıtların IP adreslerini otomatik olarak atar ve yöneterek her aygıtın benzersiz bir IP adresine sahip olmasını sağlar. Dinamik DNS, bir cihazın IP adresi değiştiğinde DNS kayıtlarını otomatik olarak güncelleyerek, IP adresi dinamik olarak atanmış olsa bile cihazın tutarlı bir alan adını korumasına olanak tanır.