Tüm MS, farklı mantıksal kanallar oluşturmak için aynı frekansta ancak farklı PN kodlarıyla iletim yapar. Erişim için işaretlenen bazı kanallar sinyalizasyon ve kontrol için kullanılır.
Walsh Kodları farklı kanalları tanımlarken, PN kodları Hücreleri (15 bit kodla) ve MS’leri (42 bit kodla) tanımlamak için kullanılır.
Her MS, bir BTS’den bir sinyal paketi aldığında, bu da söz konusu BTS’nin tüm kanallarına (maksimum 64) yöneliktir, Walsh Koduna bağlı olarak hangisini kabul edeceğini belirler.
MS ayrıca birden fazla BTS’den benzer paketler alıyor olabilir. Hangi BTS ile konuşmalı? Bu, her bir BTS’ye tahsis edilen benzersiz bir kod dizisi olan PN Kodu (Kısa kod olarak adlandırılır) ile tanımlanır.
Benzer şekilde bir BTS, aynı Walsh Koduyla iletim yapan iki veya daha fazla MS’i alıyor olabilir (çünkü bir BTS, kendi hücresi içindeki bir MS’ye tahsis ettiği aynı Walsh kodunu kullanarak komşu bir hücrenin MS’sinin komşu BTS ile konuştuğunu duyabilir) . BTS, hangi MS’lerin kendisiyle konuştuğunu başka bir PN kodu seti (Uzun kod adı verilen) aracılığıyla tanımlar. Uzun PN kodları, MS’leri tanımlayan başka bir benzersiz kod dizisidir.