BGP (Sınır Geçidi Protokolü), internetteki farklı otonom sistemler (AS’ler) arasında yönlendirme ve erişilebilirlik bilgilerinin alışverişini kolaylaştırmak için kullanılan standartlaştırılmış bir dış ağ geçidi protokolüdür. Tek bir AS içinde çalışan dahili ağ geçidi protokollerinden (IGP’ler) farklı olarak BGP, farklı AS’lerdeki yönlendiricilerin yönlendirme bilgilerini alışverişinde bulunmasına ve politikalara, ağ erişilebilirliğine ve yol tercihlerine dayalı olarak yönlendirme kararları almasına olanak tanıyan bir alanlar arası yönlendirme protokolü olarak çalışır. BGP, internetin karmaşık ve çeşitli AS’ler ağı boyunca bağlantıyı sürdürmek ve en uygun yolları belirlemek için çok önemlidir, bu da onu küresel yönlendirme için vazgeçilmez kılar.
BGP kullanmanın birincil faydası, büyük ölçekli ağları ve çeşitli yönlendirme politikalarını yönetmedeki ölçeklenebilirliği ve esnekliğinde yatmaktadır. BGP, özerk sistemlerin ağ performansı, maliyet ve yönetim tercihleri gibi faktörlere dayalı olarak belirli yönlendirme politikalarını uygulamasına olanak tanır. Bu esneklik, kuruluşların trafiğin ağlarında nasıl aktığını kontrol etmesine, verimlilik için yönlendirme yollarını optimize etmesine ve trafik mühendisliği stratejilerini uygulamasına olanak tanır. Ek olarak, BGP’nin yol nitelikleri ve ağ politikaları da dahil olmak üzere ayrıntılı yönlendirme bilgilerini paylaşma yeteneği, karmaşık ağ ortamlarında güvenilir ve verimli yönlendirme kararlarını destekler.
BGP, davranışını ve işleyişini yöneten çeşitli temel kurallara dayanarak çalışır. Bu kurallar, TCP bağlantılarını kullanarak komşu yönlendiriciler veya BGP hoparlörleri arasında BGP oturumlarının oluşturulmasını, ağ erişilebilirlik bilgilerini (ön ekler) ve ilgili nitelikleri içeren yönlendirme güncellemelerinin değişimini, politika kurallarına ve AS yolları gibi yol niteliklerine dayalı en iyi yolların hesaplanmasını içerir. ölçümler ve yönlendirme bilgilerinin AS sınırları boyunca yayılması. Bu kurallar, BGP yönlendiricilerinin yapılandırılmış politikalara ve operasyonel gereksinimlere bağlı kalarak hedef ağlara ulaşmak için en iyi yolları doğru ve verimli bir şekilde belirleyebilmelerini sağlar.
BGP’nin birincil işlevi, paketleri internet üzerinden ve otonom sistemler arasında yönlendirmek için en iyi yolları belirlemektir. BGP yönlendiricileri, ağ öneklerini (IP adresi aralıkları) ve AS yolları, sonraki atlama bilgileri ve rota tercihleri gibi ilgili nitelikleri içeren BGP güncellemeleri biçiminde yönlendirme bilgilerini değiştirir. BGP yönlendiricileri, bu nitelikleri değerlendirerek ve yapılandırılmış politikaları uygulayarak, hedef ağlara giden en uygun yolları hesaplar ve yönlendirme tablolarını buna göre günceller. Bu süreç, BGP’nin ağ değişikliklerine dinamik olarak uyum sağlamasına, trafik yönlendirmesini optimize etmesine ve internet üzerinden tutarlı ağ erişilebilirliğini korumasına olanak tanır.
BGP, OSI modelinin Uygulama katmanında (Katman 7) çalıştığı için genellikle katman 7 protokolü olarak anılır. BGP’nin kendisi aktarım protokolü olarak TCP’yi kullanırken (Katman 4’te çalışır), BGP protokolünün kendisinin, özerk sistemler arasında ağ erişilebilirlik bilgilerinin ve politika kararlarının alışverişindeki rolü nedeniyle Uygulama katmanında çalıştığı kabul edilir. BGP oturumları, yeteneklerin müzakere edilmesini, yönlendirme bilgilerinin paylaşılmasını ve trafiğin internet üzerinden nasıl yönlendirileceğini belirleyen politikaların uygulanmasını içerir. Bu uygulama katmanı işlevselliği, BGP’yi TCP ve UDP gibi alt katman protokollerinden ayırır ve etki alanları arası yönlendirme ve ağ politikasının uygulanmasındaki rolünü daha yüksek bir soyutlama düzeyinde vurgular.
