ARP (Adres Çözümleme Protokolü) ve DNS (Etki Alanı Adı Sistemi) ağ oluşturmada farklı amaçlara hizmet eder, ancak her ikisi de ağdaki cihazlar arasındaki iletişim için gereklidir:
ARP, OSI modelinin veri bağlantı katmanında (Katman 2) çalışır ve yerel bir ağ içindeki IP adreslerini MAC adreslerine çözümlemek için kullanılır. Bir cihazın aynı alt ağdaki başka bir cihaza veri göndermesi gerektiğinde, hedef IP’nin MAC adresine sahip olup olmadığını görmek için ARP önbelleğini (IP-MAC adres eşlemelerini saklayan yerel bir tablo) kontrol eder. Önbellekte bulunamazsa, cihaz ağda yayınlanmak üzere bir ARP istek paketi göndererek “Bu IP adresi kimin elinde?” diye sorar. Bu IP adresine sahip cihaz, MAC adresiyle yanıt verir ve istekte bulunan cihaz, ARP önbelleğini bu eşlemeyle günceller. ARP, veri paketlerinin yerel ağ segmenti içinde doğru şekilde adreslenmesini ve iletilmesini sağlar.
DNS ise OSI modelinin uygulama katmanında (Katman 7) çalışır ve alan adlarını (www.example.com gibi) IP adreslerine (192.0.2.1 gibi) çözümlemek için kullanılır. DNS sunucuları, alan adlarını IP adresleriyle (ve bunun tersiyle) eşleyen, DNS bölgeleri adı verilen veritabanlarını depolar. Bir cihazın bir alan adı kullanarak başka bir cihazla iletişim kurması gerektiğinde, bir DNS sunucusunu sorgular. DNS sunucusu, ilgili IP adresiyle yanıt vererek istekte bulunan cihazın bağlantı kurmasına olanak tanır. DNS, sayısal IP adresleri yerine insan tarafından okunabilen alan adlarının kullanılmasına olanak tanıyarak ağ erişimini ve yönetimini basitleştirir.
ARP ve DHCP (Dinamik Ana Bilgisayar Yapılandırma Protokolü), bir ağ içindeki IP adresi tahsisini yönetmek için birlikte çalışır: DHCP sunucuları, bir ağa katıldıklarında cihazlara dinamik olarak IP adresleri atar. Bir cihaz bir ağa bağlandığında, bir DHCP sunucusunu bulmak için bir DHCP bulma mesajı gönderir. DHCP sunucusu, kullanılabilir bir IP adresi ve diğer ağ yapılandırma parametrelerini içeren bir DHCP teklifiyle yanıt verir. Cihaz teklifi kabul ettiğinde, teklif edilen IP adresini kullanma isteğini onaylayan bir DHCP isteği gönderir. DHCP sunucusundan gelen onayın ardından cihaz, ağ arayüzünü atanmış IP adresi, alt ağ maskesi, varsayılan ağ geçidi ve DNS sunucularıyla yapılandırır. ARP, bu süreçte iletişim kurulmadan önce DHCP sunucusunun MAC adresini çözümlemek, DHCP mesajlarının ve IP yapılandırma ayrıntılarının doğru şekilde iletilmesini sağlamak için kullanılır.
ARP ve ICMP (İnternet Kontrol Mesajı Protokolü), ağ iletişimi ve sorun gidermede farklı ancak tamamlayıcı roller üstlenir: ARP, yerel bir ağ segmenti içindeki IP adreslerini MAC adreslerine çözümlemekten sorumludur. Bir cihazın aynı alt ağdaki başka bir cihaza veri göndermesi gerektiğinde, hedef cihazın MAC adresini belirlemek için ARP’yi kullanır. ICMP ise IP ağlarında teşhis ve kontrol amacıyla kullanılır. Cihazlar arasındaki ulaşılabilirliği ve gecikmeyi test etmek için ping (yankı isteği ve yanıtı), paketlerin ağ üzerinden izlediği yolu belirlemek için traceroute ve ağ sorunlarını (hedefe ulaşılamaması veya sürenin aşılması gibi) bildirmek için hata mesajı gibi işlevleri içerir. ARP ve ICMP birlikte IP ağları içerisinde verimli ve güvenilir iletişimi kolaylaştırır. ARP, yerel ağ içindeki cihazların doğru adreslenmesini sağlarken ICMP, ağ yöneticilerinin ağ performansını izlemesi, bağlantı sorunlarını gidermesi ve veri aktarımını etkileyen sorunları teşhis etmesi için araçlar sağlar.