Przyjęcie podejścia opartego na wielu nośnych w celu zapewnienia wielokrotnego dostępu w LTE było pierwszym poważnym wyborem projektowym. Wyboru schematów wielodostępu dokonano w grudniu 2005 r., przy czym dla łącza w dół wybrano OFDMA, a dla łącza w górę SC-FDMA.
Oba te schematy otwierają dziedzinę częstotliwości jako nowy wymiar elastyczności w systemie, jak pokazano schematycznie na rysunku poniżej
Oba te schematy otwierają dziedzinę częstotliwości jako nowy wymiar elastyczności w systemie, jak pokazano schematycznie na rysunku poniżej
OFDMA rozszerza technologię wielonośnikową OFDM, aby zapewnić bardzo elastyczny schemat wielodostępu. W OFDMA podział dostępnego pasma jest wykorzystywany do współdzielenia podnośnych pomiędzy wielu użytkowników.
Wynikającą z tego elastyczność można wykorzystać na różne sposoby:
• Można wykorzystać różne szerokości pasma bez zmiany podstawowych parametrów systemu lub konstrukcji sprzętu.
• Zasoby transmisyjne o zmiennej szerokości pasma można przydzielać różnym użytkownikom i dowolnie planować w dziedzinie częstotliwości.
• Ułatwione jest ponowne wykorzystanie częstotliwości ułamkowej i koordynacja zakłóceń pomiędzy komórkami.
SC-FDMA ma znacznie niższy PAPR. Rozwiązuje zatem w pewnym stopniu dylemat, w jaki sposób łącze wysyłające może skorzystać z zalet technologii wielonośnikowej, unikając jednocześnie nadmiernych kosztów dla nadajnika terminala mobilnego i zachowując rozsądny stopień podobieństwa między łączem wysyłającym i łączem pobierającym
technologie
Wynikającą z tego elastyczność można wykorzystać na różne sposoby:
• Można wykorzystać różne szerokości pasma bez zmiany podstawowych parametrów systemu lub konstrukcji sprzętu.
• Zasoby transmisyjne o zmiennej szerokości pasma można przydzielać różnym użytkownikom i dowolnie planować w dziedzinie częstotliwości.
• Ułatwione jest ponowne wykorzystanie częstotliwości ułamkowej i koordynacja zakłóceń pomiędzy komórkami.
SC-FDMA ma znacznie niższy PAPR. Rozwiązuje zatem w pewnym stopniu dylemat, w jaki sposób łącze wysyłające może skorzystać z zalet technologii wielonośnikowej, unikając jednocześnie nadmiernych kosztów dla nadajnika terminala mobilnego i zachowując rozsądny stopień podobieństwa między łączem wysyłającym i łączem pobierającym
technologie
