Synchronizacja w LTE Mobile „Włącz”
Podstawowe i wtórne sygnały synchronizacji zajmują 2 bloki symboli na 10 ms (centralne 72 podnośne dla wszystkich szerokości pasma kanału).
Poniżej pokazano przykład dla obudowy z 72 podnośnymi (1,4 MHz) / pojedynczą anteną.
Podczas początkowego wyszukiwania komórki stacja mobilna szuka najsilniejszej komórki. Następnie określa identyfikator warstwy fizycznej tej komórki i synchronizację ramek. Początkowe wyszukiwanie komórek wykorzystuje kanały synchronizacji (podstawowy i pomocniczy). Ponieważ taktowanie ramki radiowej wszystkich popularnych kanałów fizycznych jest powiązane z jej taktowaniem, wystarczy znaleźć taktowanie tylko kanału synchronizacji.
Wyszukiwanie komórki odbywa się w trzech krokach: wyszukiwanie najsilniejszej komórki, ramki
synchronizacja/identyfikacja grupy kodów i identyfikacja kodu szyfrującego
Krok 1 (najsilniejsza komórka): W zależności od możliwości radiowych stacja mobilna skanuje w poszukiwaniu najsilniejszej komórki.
Krok 2 (synchronizacja szczeliny / identyfikacja identyfikatora L1): Na podstawie szczytów korelacji wykrytych dla głównego kodu synchronizacji, stacja mobilna wykrywa identyfikator L1 (0,1 lub 2). Ponadto znajduje początek szczeliny (0/10)..
Krok 3 (Synchronizacja ramki / Identyfikator komórki warstwy fizycznej): Ramka
na tym etapie osiągana jest synchronizacja i identyfikacja grupy. Istnieje 168 możliwości wtórnego słowa kodowego synchronizacji. Terminal wyszukuje kody należące do określonego identyfikatora grupy. Każda grupa kodów składa się z trzech identyfikatorów.
W sumie istnieje 504 różnych identyfikatorów komórek warstwy fizycznej.