Struktura
UTRAN (sieć naziemnego dostępu radiowego UMTS) Sieć UTRAN składa się z jednego lub kilku podsystemów sieci radiowej (RNS), każdy zawierający jeden RNC i jeden lub kilka węzłów B.
Interfejs
Iu interfejs: interfejs Iu łączy UTRAN z CN i jest podzielony na dwie części. Iu-CS jest interfejsem pomiędzy RNC i domeną komutacji obwodów CN. Interfejs Iu-PS jest interfejsem pomiędzy RNC a domeną komutacji pakietów w CN.
Uu interfejs: interfejs Uu to interfejs radiowy WCDMA w systemie UMTS. Jest to interfejs, poprzez który UE UMTS uzyskuje dostęp do stacjonarnej części sieci.
Iub interfejs: interfejs Iub łączy węzeł UMTS NodeB i RNC. W przeciwieństwie do GSM, interfejs ten jest w pełni otwarty w UMTS, dlatego można spodziewać się większej konkurencji.
Iur interfejs: interfejs RNC-RNC został początkowo zaprojektowany w celu zapewnienia miękkiego przekazywania między RNC, ale w trakcie opracowywania dodano więcej funkcji.
Sieć UMTS składa się z trzech oddziałujących na siebie domen; Sieć rdzeniowa (CN), naziemna sieć dostępu radiowego UMTS (UTRAN) i sprzęt użytkownika (UE). Główną funkcją sieci szkieletowej UMTS jest zapewnienie przełączania, routingu i tranzytu dla ruchu użytkowników UMTS. Sieć rdzeniowa zawiera także bazy danych i funkcje zarządzania siecią UMTS.
Podstawowa architektura sieci rdzeniowej UMTS dla UMTS opiera się na sieci GSM z GPRS. Cały sprzęt musi zostać zmodyfikowany pod kątem działania i usług UMTS. UMTS UTRAN zapewnia metodę dostępu do interfejsu radiowego dla Sprzętu Użytkownika. Stacja bazowa nazywana jest węzłem B, a sprzęt sterujący UMTS w węźle Node-B nazywany jest kontrolerem sieci radiowej (RNC). Strona systemu UMTS zawiera przykład budowy sieci UMTS.