Oryginalna wersja standardu EIA/TIA-95-B definiowała komunikaty protokołów i formaty, które mają być używane w systemie CDMA. To wydanie jest znane jako wersja 0 standardu IS-95. Od czasu wydania wersji 0 wydano nowszy standard dla komórkowego CDMA, zwany standardem Rewizja A IS-95.
Stos protokołów Definiuje komunikaty wymieniane między stacją mobilną (MS) a stacją bazową (BS). Komunikaty te są opisywane w momencie ich przekazania do/z warstwy fizycznej przed/po transmisji przez interfejs radiowy.
Standard IS-95-A jest wstecznie kompatybilny z oryginalną wersją standardu. Wprowadza jednak szereg nowych komunikatów, opcji usług i nowych trybów adresowania. IS-95-A obsługuje teraz bardziej zaawansowane metody protokołów, które rozszerzają możliwości przywoływania, przekazywania i przesyłania parametrów systemowych systemu CDMA.
Ponadto dodano nową metodę adresowania telefonu opartą na międzynarodowym identyfikatorze stacji mobilnej (IMSI), a nie na MIN lub ESN. IMSI są obecnie używane w systemie GSM i przyjęcie tego trybu adresowania zapewni CDMA płynniejszą ścieżkę integracji z systemami międzynarodowymi.
Protokół komórkowy IS-95A został dodatkowo udoskonalony i obejmuje kanały ruchu o przepustowości 14400 bps. Nazywa się to standardem protokołu TSB-74. Stos protokołów CDMA. W oryginalnej wersji standardu EIA/TIA-95-B zdefiniowano komunikaty protokołów oraz formaty, które powinny być stosowane w systemie CDMA. Ta wersja jest znana jako wersja 0 normy IS-95.