FDM w LTE
Konwencjonalna praca z wieloma nośnymi, stosowana w FDM, polega po prostu na wybraniu pewnej liczby częstotliwości środkowych – po jednej dla każdej nośnej, która ma być używana.
Częstotliwości środkowe muszą być oddalone. W rzeczywistości istnieje kompromis między minimalizacją zakłóceń między różnymi operatorami a efektywnym wykorzystaniem całkowitej przepustowości. Innymi słowy fdm w lte, w którym każda nośna wykorzystuje górne i dolne pasmo ochronne, aby chronić się przed sąsiednimi nośnymi.
Niemniej jednak, zawsze będą występować pewne zakłócenia pomiędzy sąsiednimi nośnymi – znane jako zakłócenia sąsiadujących nośnych (ACI). Szczególnie w przypadku impulsów prostokątnych pasma ochronne muszą być dość duże w fdm lte, ponieważ impuls prostokątny ma ogromne widmo. W przeciwnym razie musielibyśmy zastosować filtr kształtujący impulsy w fdm w lte, ale zniszczyłoby to prostokątną formę naszego impulsu i w ten sposób skomplikowałoby obsługę zakłóceń między symbolami. Dla impulsu prostokątnego możliwa jest lepsza opcja i jeszcze łatwiejsza do wdrożenia.
OFDM w LTE
Widmo impulsów prostokątnych pokazuje punkty zerowe dokładnie przy całkowitych wielokrotnościach częstotliwości określonej przez czas trwania symbolu. Ortogonalnie (OFDM) w pewnym stopniu pozwala uniknąć ACI. Zatem OFDM w LTE po prostu umieszcza następną nośną dokładnie w pierwszym punkcie zerowym poprzedniej. Dzięki temu nie potrzebujemy żadnego kształtowania impulsów, a pomiędzy nośnymi OFDM wykorzystującymi ten sam czas trwania symbolu TS i tę samą siatkę częstotliwości środkowych nie są wymagane żadne pasma ochronne.
Pozwala to na ścisłe upakowanie małych nośnych – zwanych podnośnymi lub tonami – w większe pasmo częstotliwości dla OFDM w LTE. Oczywiście na krawędziach tego większego pasma mogą znajdować się pewne pasma ochronne wymagane do ochrony systemów na sąsiednich pasmach przed emisją poza widmem przez system OFDM.