Który protokół zapewnia komunikację pełnodupleksową?
Pozwól, że ci to wytłumaczę w prosty sposób, bo wiem, że jeśli już interesujesz się sieciami i protokołami, to chcesz zrozumieć wszystko krok po kroku. Pełnodupleksowa komunikacja oznacza, że dane mogą być przesyłane jednocześnie w obu kierunkach – ja mogę mówić do ciebie, a ty w tej samej chwili do mnie. Teraz zapytasz: jaki protokół to umożliwia?
Odpowiedź brzmi: protokół TCP (Transmission Control Protocol).
Dlaczego TCP? Już ci tłumaczę:
- TCP to protokół połączeniowy – zanim zaczniemy wymieniać dane, ty i ja musimy ustanowić połączenie (tzw. handshake 3-krokowy).
- Po ustanowieniu połączenia, dane mogą płynąć w obu kierunkach jednocześnie – dokładnie tak, jak działa rozmowa telefoniczna, gdzie obie osoby mogą mówić naraz.
- Ty wysyłasz dane do mnie, ja wysyłam do ciebie, i robimy to w tym samym czasie – właśnie to nazywamy pełnym dupleksem.
Dla porównania, zobacz poniższą tabelę, która pomoże ci łatwo zrozumieć różnice:
Protokół | Typ komunikacji | Pełny dupleks |
---|---|---|
TCP | Połączeniowy | Tak |
UDP | Bezpołączeniowy | Nie (brak kontroli komunikacji w obu kierunkach) |
Wcześniej omawialiśmy działanie protokołów warstwy transportowej, i tam też zauważyłeś, że TCP ma więcej mechanizmów kontroli. To właśnie dzięki nim możemy z tobą komunikować się w sposób pełnodupleksowy – czyli równocześnie.
Jeśli chcesz rozwinąć temat, mogę ci później opowiedzieć, jak działa pełnodupleksowość w sieciach VoIP, albo jak routery obsługują jednoczesne przesyłanie danych. Na razie jednak pamiętaj: to TCP jest odpowiedzialny za pełnodupleksową komunikację i dzięki niemu twoje urządzenia mogą wymieniać dane w czasie rzeczywistym z innymi urządzeniami.