Efekt
- Wzmocnij korelację między symbolami, aby odzyskać sygnał w przypadku wystąpienia zakłóceń
- Zapewnia lepszą korekcję błędów w odbiorniku, ale zwiększa opóźnienie
Typy kanałów
- Bez kodowania
- Kodowanie splotowe (1/2, 1/3)
- Kodowanie Turbo (1/3)
UTRAN wykorzystuje dwa schematy FEC: kody splotowe i kody turbo. Pomysł polega na dodaniu redundancji do przesyłanego strumienia bitów, tak aby sporadyczne błędy bitowe mogły zostać skorygowane w jednostce odbierającej.
Pierwszy to splot używany do przeciwdziałania zakłóceniom. Dzięki tej technologii do oryginalnych informacji zostanie dodanych wiele zbędnych bitów. Gdy kod błędu jest spowodowany zakłóceniami, nadmiarowe bity można wykorzystać do odzyskania oryginalnych informacji.
Kody splotowe są zwykle używane, gdy ograniczenia czasowe są wąskie. Zakodowane dane muszą zawierać wystarczającą ilość nadmiarowych informacji, aby umożliwić skorygowanie niektórych wykrytych błędów bez konieczności powtarzania.
Stwierdzono, że
kody Turbo są bardzo wydajne, ponieważ mogą działać blisko teoretycznego limitu określonego przez prawo Shannona. Ich wydajność jest najlepsza w przypadku usług o dużej szybkości transmisji danych, ale słaba w przypadku usług o niskiej szybkości. Przy wyższych przepływnościach kodowanie turbo jest bardziej wydajne niż kodowanie splotowe.
W sieci WCDMA używany jest zarówno kod Convolution, jak i kod Turbo. Kod splotu dotyczy usług głosowych, natomiast kod Turbo dotyczy usług transmisji danych o dużej przepustowości.
Należy pamiętać, że w sieci UTRAN używane są zarówno kody blokowe, jak i kody kanałów. Ideą tego układu jest to, że dekoder kanałowy (albo dekoder splotowy, albo dekoder turbo) próbuje skorygować jak najwięcej błędów, a następnie dekoder blokowy (kontrola CRC) ocenia, czy uzyskana informacja jest wystarczająco dobra, aby można ją było wykorzystać w wyższych warstwach.