- Kodowanie blokowe służy do wykrywania, czy po korekcji błędów pozostały jakieś nieskorygowane błędy.
- Cykliczna kontrola nadmiarowa (CRC) jest powszechną metodą kodowania blokowego.
- Dodawanie bitów CRC odbywa się przed kodowaniem kanału i jest sprawdzane po dekodowaniu kanału.
- Podczas transmisji występuje wiele zakłóceń i zaników. Gwarantować
niezawodną transmisję, system powinien przezwyciężyć te wpływy poprzez kanał
kodowanie, które obejmuje kodowanie blokowe, kodowanie kanałowe i przeplatanie. - Kodowanie blokowe: Koder dodaje kilka zbędnych bitów do bloku bitów i
dekoder wykorzystuje je do ustalenia, czy podczas odtwarzania wystąpił błąd
przenoszenie. Służy do obliczania współczynnika błędów bloku (BLER) używanego w układzie zewnętrznym
kontrola mocy pętli. - CRC (Cyclic Redundancy Check) służy do sprawdzania błędów transportu
bloki na końcu odbiorczym. Długość CRC, którą można wstawić, ma cztery różne
wartości: 0, 8, 12, 16 i 24 bity. Im więcej bitów zawiera CRC, tym niższa jest wartość
prawdopodobieństwo niewykrytego błędu w bloku transportowym w odbiorniku. - Zauważ, że niektóre typy kodów blokowych mogą być również użyte do korekcji błędów, chociaż
nie są one używane w WCDMA.