Jakie są różnice między HLR i VLR?

HLR (Home Location Register) i VLR (Visitor Location Register) to bazy danych używane w sieciach komórkowych, ale służą różnym celom. HLR przechowuje stałe informacje o abonencie, takie jak tożsamość użytkownika, usługi i lokalizacja. VLR natomiast tymczasowo przechowuje informacje o abonentach, którzy aktualnie znajdują się w jego obszarze kontroli. Podczas gdy HLR jest odpowiedzialny za zarządzanie i aktualizację ogólnych danych abonenta, VLR zajmuje się danymi tymczasowymi wymaganymi do obsługi połączeń i usług na określonym obszarze.

Co to jest VLR i HLR?

VLR (Visitor Location Register) to tymczasowa baza danych przechowująca informacje o abonentach aktualnie znajdujących się w określonym regionie kontrolowanym przez centralę komutacyjną (MSC). HLR (Home Location Register) to stała baza danych zawierająca wszystkie niezbędne informacje o abonentach, w tym szczegóły dotyczące ich abonamentu, dane uwierzytelniające oraz aktualną lokalizację abonenta w sieci.

VLR przechowuje dane tymczasowo, takie jak aktualna lokalizacja abonenta, usługi, z których korzysta, oraz inne tymczasowe informacje potrzebne do przetwarzania połączenia. HLR przechowuje trwałe dane, w tym IMSI (International Mobile Subscriber Identity) abonenta, numer telefonu i szczegóły subskrypcji usług.

Rolą VLR jest pomoc w zarządzaniu abonentami, którzy korzystają z roamingu lub tymczasowo znajdują się na obszarze VLR. Zapewnia, że ​​sieć będzie w stanie obsłużyć połączenia i usługi dla tych użytkowników. Kiedy abonent przenosi się do nowego obszaru, VLR w tym obszarze komunikuje się z HLR w celu uzyskania informacji o abonencie i zarządzania jego usługami.

VLR w sieciach LTE (Long-Term Evolution) nie istnieje w tej samej formie, co we wcześniejszych generacjach sieci, takich jak GSM. W LTE rolę HLR przejmuje HSS (Home Subscriber Server), a funkcje VLR są rozdzielone pomiędzy inne elementy sieci, takie jak MME (Mobility Management Entity), który realizuje zadania takie jak śledzenie i przywoływanie abonenta.

Na karcie SIM (Subscriber Identity Module) HLR jest odpowiedzialny za przechowywanie informacji związanych z tożsamością abonenta i usługami. Sama karta SIM zawiera unikalny identyfikator znany jako IMSI, którego HLR używa do rozpoznawania abonenta. HLR przechowuje szczegóły subskrypcji, zapewniając, że sieć rozpoznaje usługi, z których abonent jest uprawniony.