W publicznej komutowanej sieci telefonicznej (PSTN) różne metody sygnalizacji ułatwiają nawiązywanie i kontrolowanie połączeń telefonicznych. Te typy sygnalizacji można ogólnie podzielić na dwie główne grupy: sygnalizacja wewnątrzpasmowa i sygnalizacja pozapasmowa.
Sygnalizacja w paśmie:
Sygnalizacja wewnątrzpasmowa polega na przesyłaniu informacji sterujących wraz z sygnałami głosowymi tym samym kanałem komunikacyjnym. To podejście było tradycyjnie stosowane we wczesnych systemach telefonicznych. Dwa popularne typy sygnalizacji wewnątrzpasmowej to:
1. DTMF (dwutonowe, wieloczęstotliwościowe):
Sygnalizacja DTMF, znana również jako sygnalizacja tonowa, jest szeroko stosowana w sygnalizacji telefonicznej. Wykorzystuje dwa jednoczesne tony do reprezentowania każdego klawisza na klawiaturze telefonu. Tony te są następnie dekodowane w przełączniku w celu interpretacji wybieranych cyfr.
2. Wybieranie impulsowe:
Wybieranie impulsowe, znane również jako wybieranie obrotowe, jest starszą formą sygnalizacji wewnątrzpasmowej. Polega na przerwaniu przepływu prądu w linii telefonicznej w celu wygenerowania impulsów odpowiadających wybieranym cyfrom. Każdy impuls reprezentuje określoną cyfrę.
Sygnalizacja poza pasmem:
Sygnalizacja pozapasmowa oddziela informacje sterujące od sygnałów głosowych, umożliwiając im przesyłanie oddzielnymi kanałami. Metoda ta zapewnia większą niezawodność i elastyczność w porównaniu z sygnalizacją wewnątrzpasmową. Dwa podstawowe typy sygnalizacji pozapasmowej to:
1. System sygnalizacji 7 (SS7):
SS7 to szeroko stosowany protokół sygnalizacji pozapasmowej, który działa w oddzielnej sieci w celu nawiązywania, zarządzania i rozłączania połączeń. Umożliwia zaawansowane funkcje, takie jak przekazywanie połączeń, identyfikacja dzwoniącego i inne usługi dodatkowe.
2. Sygnalizacja wspólnego kanału (CCS):
CCS to kolejna metoda sygnalizacji pozapasmowej, która oddziela kanały sygnalizacyjne i głosowe. Zapewnia dedykowany kanał do celów sygnalizacyjnych, poprawiając wydajność i niezawodność konfiguracji i kontroli połączeń.
Podsumowując, sieć PSTN wykorzystuje metody sygnalizacji wewnątrzpasmowej i pozapasmowej do nawiązywania połączeń telefonicznych i zarządzania nimi. Każdy typ ma swoje zalety i zastosowania, a sygnalizacja pozapasmowa zyskuje na znaczeniu ze względu na zwiększone możliwości i niezawodność.