MPLS, czyli Multi-Protocol Label Switching, to technologia sieciowa wykorzystywana do wydajnego kierowania pakietów danych w sieci za pomocą etykiet. Etykiety te zastępują tradycyjne tablice routingu IP, umożliwiając szybsze i bardziej skalowalne przekazywanie pakietów w oparciu o informacje na etykiecie, a nie adresy IP.
MPLS działa poprzez przypisywanie etykiet pakietom danych na routerze wejściowym, gdy wchodzą one do sieci MPLS. Etykiety te określają ścieżkę przesyłania przez sieć, tworząc obwody wirtualne zwane ścieżkami przełączanymi etykietami (LSP). Routery pośrednie na ścieżce używają tych etykiet do szybkiego przełączania pakietów do miejsca docelowego bez konieczności skomplikowanego wyszukiwania adresów IP przy każdym przeskoku.
Istnieją trzy typy MPLS:
- MPLS LDP (Protokół dystrybucji etykiet): Wykorzystuje LDP do dystrybucji etykiet i ustanawiania LSP w oparciu o informacje o routingu.
- MPLS RSVP-TE (Protokół rezerwacji zasobów – inżynieria ruchu): Umożliwia jawną konfigurację tras i rezerwację przepustowości na potrzeby inżynierii ruchu.
- MPLS Segment Routing: Kieruje pakiety przez sieć przy użyciu listy instrukcji zakodowanych w nagłówku pakietu, zwanych segmentami.
Trzy operacje na etykietach MPLS to:
- Push: Dodawanie nowej etykiety do przychodzącego pakietu.
- Pop: Usuwanie górnej etykiety z paczki przed jej przesłaniem.
- Swap: Wymiana górnej etykiety przychodzącego pakietu na nową etykietę.
Podstawy IP MPLS obejmują integrację MPLS z sieciami IP w celu poprawy wydajności i skalowalności w routingu i zarządzaniu ruchem. Łączy w sobie elastyczność routingu IP z szybkością i prostotą przełączania etykiet MPLS, oferując ulepszone możliwości jakości usług (QoS) i funkcje inżynierii ruchu dla nowoczesnych środowisk sieciowych.