ARP (protokół rozpoznawania adresów) działa głównie w warstwie 2 (warstwa łącza danych) modelu OSI i jest odpowiedzialny za przekształcanie adresów IP na adresy MAC w segmencie sieci lokalnej. Nie odpowiada ona ściśle warstwie 3 ani warstwie 4, ale jest niezbędna do ułatwienia komunikacji między urządzeniami w tej samej sieci.
Cztery typy ARP obejmują:
- Żądanie ARP: Wysyłane przez urządzenie w celu żądania adresu MAC odpowiadającego znanemu adresowi IP.
- Odpowiedź ARP: Wysłana przez urządzenie w odpowiedzi na żądanie ARP, podając jego adres MAC.
- Reverse ARP (RARP): Używany przez bezdyskowe stacje robocze lub podobne urządzenia w celu uzyskania adresu IP z serwera sieciowego.
- Inverse ARP (InARP): Używany w sieciach ATM do mapowania adresów ATM warstwy 2 i adresów IP warstwy 3.
Komunikat ARP zazwyczaj składa się z czterech głównych pól adresowych:
- Adres sprzętowy nadawcy: Adres MAC nadawcy wiadomości ARP.
- Adres protokołu nadawcy: Adres IP nadawcy wiadomości ARP.
- Target Hardware Address: Adres MAC zamierzonego odbiorcy komunikatu ARP.
- Adres protokołu docelowego: Adres IP, dla którego nadawca szuka adresu MAC.
Różne typy ARP odnoszą się do różnic w implementacji lub używaniu protokołu ARP w różnych środowiskach sieciowych lub protokołach. Odmiany te obejmują standardowy ARP dla sieci IPv4, ARP dla sieci IPv6, Proxy ARP (gdzie urządzenie odpowiada na żądania ARP w imieniu innego urządzenia) i Gratuitous ARP (używany do aktualizacji tabel ARP w innych urządzeniach bez żądania).
„ARP 4” jako specyficzny termin nie jest powszechnie rozpoznawany w kontekstach sieciowych. Jednak w ogólnej terminologii sieciowej ARP działa głównie w warstwie 2 (warstwa łącza danych) modelu OSI, ułatwiając komunikację między urządzeniami w tym samym segmencie sieci poprzez przekształcanie adresów IP na adresy MAC. Funkcja ta ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia prawidłowego dostarczania pakietów danych pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej, zwiększając wydajność i niezawodność komunikacji sieciowej.