Koncepcja łączenia odrzucania zakłóceń (IRC) polega na regeneracji przesyłanego sygnału w oparciu o szacunkowe dane z poprzednich odbiorów, emulacji zniekształceń występujących w kanałach wielościeżkowych i na koniec odjęciu wszystkich zregenerowanych sygnałów zakłócających od sygnałów odebranych łączem w górę do uzyskać bardziej wiarygodne oszacowanie danych pierwotnych użytkowników.
Ta funkcja wykorzystuje separację przestrzenną i charakterystykę zakłóceń międzykomórkowych w celu określenia mocy zakłócającego UE, który należy do innej komórki. Po określeniu wzorca i poziomu mocy komórka ofiary może następnie usunąć zakłócający z odbieranych sygnałów.
Dla porównania, łączenie maksymalnych współczynników (MRC) nie wykorzystuje charakterystyk przestrzennych zakłóceń przy obliczaniu ciężaru anteny. Zatem w przypadkach, gdy istnieje tylko niewielka liczba dominujących źródeł zakłóceń, IRC może zapewnić większą poprawę niż MRC, szczególnie gdy istnieje rozsądna liczba anten odbiorczych, aby IRC mógł wykonać kompensację.
I odwrotnie, jeśli do anten odbiorczych dociera duża liczba sygnałów o równej mocy, wzmocnienie łączenia odrzucenia zakłóceń w stosunku do łączenia maksymalnego współczynnika nie jest tak znaczące.
Interference Rejection Combining jest zaimplementowane w module przetwarzania pasma podstawowego NodeB. Może zmniejszyć wpływ zakłóceń sąsiadujących użytkowników w łączu nadrzędnym. Dlatego łączenie odrzucania zakłóceń może znacznie zwiększyć przepustowość użytkowników łącza zwrotnego, a tym samym poprawić komfort użytkowników.
Kiedy używana jest funkcja łączenia eliminacji zakłóceń łącza w górę, symulacja wykazała, że maksymalne wzmocnienie SINR wynoszące 7dB można osiągnąć w porównaniu z tradycyjną metodą redukcji zakłóceń MMSE. Dzięki przewyższeniu funkcji łączenia maksymalnego współczynnika i odbiorników MMSE, łączenie usuwania zakłóceń może zwiększyć zasięg sieci i zapewnić lepszą jakość usług QoS użytkownikom brzegowym sieci komórkowej.
