UDP (protokół datagramów użytkownika) i SCTP (protokół transmisji kontroli strumienia) to protokoły warstwy transportowej używane do transmisji danych w sieciach, ale różnią się między sobą. UDP to prosty, bezpołączeniowy protokół, który nie gwarantuje dostarczenia ani uporządkowania pakietów. Jest powszechnie używany w aplikacjach, w których niski narzut i minimalne opóźnienia są ważniejsze niż niezawodne dostarczanie danych, takich jak przesyłanie strumieniowe w czasie rzeczywistym i DNS. Natomiast SCTP to niezawodny, zorientowany na komunikaty protokół transportowy, który zapewnia uporządkowane dostarczanie danych i obsługuje takie funkcje, jak kontrola zatorów i multi-homing. SCTP przeznaczony jest do zastosowań wymagających niezawodnej transmisji danych, takich jak sygnalizacja telefoniczna i transport SS7 w sieciach IP.
SCTP różni się od UDP i TCP pod kilkoma względami, ale jego główna różnica polega na obsłudze komunikacji zorientowanej na komunikaty i zwiększonych funkcjach niezawodności. W przeciwieństwie do UDP, któremu brakuje mechanizmów niezawodności i nie utrzymuje stanu sesji, SCTP gwarantuje dostarczanie komunikatów w kolejności i ze sprawdzaniem błędów. SCTP obsługuje także multi-streaming i multi-homing, umożliwiając jednoczesne przesyłanie wielu strumieni danych pomiędzy punktami końcowymi i zapewniając redundancję przez wiele interfejsów sieciowych. Chociaż protokół TCP oferuje również niezawodność i uporządkowane dostarczanie, obsługa SCTP w zakresie granic komunikatów i jego zdolność do płynniejszego radzenia sobie z awariami sieci sprawiają, że nadaje się do niektórych zastosowań, w których zorientowany na połączenie charakter protokołu TCP może być zbyt restrykcyjny.
UDP i IP (protokół internetowy) to protokoły działające na różnych warstwach stosu sieciowego. IP to protokół warstwy sieciowej odpowiedzialny za adresowanie i kierowanie pakietów w połączonych sieciach. Stanowi podstawę do przesyłania pakietów danych pomiędzy urządzeniami w Internecie. Z drugiej strony UDP to protokół warstwy transportowej, który działa na bazie protokołu IP i jest odpowiedzialny za dodawanie numerów portów, sum kontrolnych i opcjonalne sprawdzanie błędów do pakietów. UDP wykorzystuje protokół IP do dostarczania pakietów między hostami, ale dodaje funkcje takie jak multipleksowanie i minimalna obsługa błędów w porównaniu z funkcjonalnością warstwy sieci zapewnianą przez protokół IP.
Oba protokoły UDP i TCP (Transmission Control Protocol) są protokołami warstwy transportowej, różnią się jednak podejściem do transmisji danych. Protokół UDP jest bezpołączeniowy i nie ustanawia dedykowanego połączenia typu end-to-end przed transmisją danych. Jest często używany w zastosowaniach, w których szybkość i niski narzut są ważniejsze od niezawodności, takich jak przesyłanie strumieniowe w czasie rzeczywistym i gry online. Natomiast protokół TCP jest zorientowany połączeniowo i zapewnia niezawodne, uporządkowane dostarczanie danych poprzez mechanizmy takie jak kontrola przepływu, wykrywanie błędów i retransmisja utraconych pakietów. Protokół TCP jest powszechnie używany w aplikacjach wymagających gwarantowanej dostawy i integralności danych, takich jak przeglądanie stron internetowych, przesyłanie plików i poczta e-mail.
UDP (User Datagram Protocol) i DCCP (Datagram Congestion Control Protocol) to protokoły warstwy transportowej zaprojektowane z myślą o określonych wymaganiach sieciowych. UDP to lekki, bezpołączeniowy protokół zapewniający podstawowe możliwości transmisji danych przy minimalnym obciążeniu. Nadaje się do zastosowań, w których niskie opóźnienia i prostota mają pierwszeństwo przed niezawodnością, takich jak przesyłanie strumieniowe w czasie rzeczywistym i DNS. Z drugiej strony DCCP jest protokołem, który łączy w sobie aspekty prostoty UDP z mechanizmami kontroli przeciążenia podobnymi do TCP. DCCP obsługuje takie funkcje, jak kontrola przeciążenia, wyraźne potwierdzanie pakietów i różne opcje usług (profile CCID), aby zoptymalizować wydajność dla określonych aplikacji, takich jak strumieniowe przesyłanie multimediów i gry online. Zdolność DCCP do zapewnienia kontroli przeciążenia przy jednoczesnym zachowaniu małych opóźnień sprawia, że nadaje się on do zastosowań, w których ważne są zarówno niezawodność, jak i wydajność.