W LTE PUCCH (Physical Uplink Control Channel) jest używany głównie do przesyłania informacji sterujących, takich jak potwierdzenia i żądania planowania, podczas gdy PUSCH (Physical Uplink Shared Channel) przenosi dane użytkownika, takie jak głos i ruch internetowy. PUCCH jest sporadyczny i kontrolowany przez sieć, natomiast PUSCH służy do ciągłej transmisji danych zaplanowanej przez eNodeB. Działają w paśmie częstotliwości łącza zwrotnego, ale mają różne cele w zarządzaniu komunikacją LTE.
Jaka jest różnica między pucch i puch w LTE?
W komunikacji bezprzewodowej LTE (Long-Term Evolution) PUCCH (fizyczny kanał sterujący łączem w górę) i PUSCH (współdzielony kanał fizycznego łącza w górę) to dwa różne kanały wykorzystywane do różnych celów w transmisji łącza w górę. Przyjrzyjmy się szczegółom różnic między PUCCH i PUSCH:
Zamiar:
PUCCH (Physical Uplink Control Channel): PUCCH jest używany głównie do przesyłania informacji sterujących ze sprzętu użytkownika (UE) do eNodeB (rozwiniętego węzła B lub stacji bazowej). Te informacje sterujące obejmują różne sygnały sterujące, takie jak raporty o jakości kanału, żądania planowania i potwierdzenia/negatywne potwierdzenia (ACK/NACK) dla danych łącza w dół.
PUSCH (Physical Uplink Shared Channel): Z drugiej strony PUSCH jest używany do transmisji danych użytkownika i jest kanałem, przez który rzeczywiste dane użytkownika są wysyłane z UE do sieci.
Częstotliwość transmisji:
PUCCH: PUCCH jest powszechnie używany do sporadycznej i okazjonalnej transmisji informacji sterujących. Nie jest używany w sposób ciągły, ale raczej wtedy, gdy należy wysłać określone komunikaty kontrolne lub potwierdzenia.
PUSCH: PUSCH służy do ciągłej transmisji danych użytkownika. Przenosi dane generowane przez aplikacje na urządzeniu użytkownika, takie jak dane głosowe, wideo lub internetowe.
Format kanału:
PUCCH: PUCCH wykorzystuje różne formaty, w tym format 1, format 1a i format 2, w zależności od rodzaju przesyłanej informacji sterującej. Na przykład format 1 jest używany do sterowania mocą łącza zwrotnego, format 1a dla HARQ (Hybrid Automatic Repeat Request) ACK/NACK, a format 2 dla wskaźników jakości kanału (CQI).
PUSCH: PUSCH przenosi dane użytkownika w różnych schematach modulacji i kodowania, aby zmaksymalizować przepustowość danych. Format danych PUSCH zależy od takich czynników, jak schemat modulacji, szybkość kodowania i ilość przesyłanych danych.
Alokacja zasobów:
PUCCH: Przydział zasobów PUCCH jest określany przez sieć i często jest powiązany z określonymi komunikatami sterującymi lub zdarzeniami sygnalizacyjnymi. Jest on przydzielany w zależności od potrzeb transmisji informacji sterujących.
PUSCH: Alokacja zasobów PUSCH opiera się głównie na planowaniu przez eNodeB. Program planujący określa, kiedy i ile zasobów PUSCH jest przydzielonych do UE w oparciu o jego wymagania dotyczące jakości usług (QoS) i warunki sieciowe.
Dupleks:
PUCCH i PUSCH są częścią transmisji łącza zwrotnego w LTE. Działają w tym samym paśmie częstotliwości, ale zazwyczaj są nadawane w różnych momentach przy użyciu dupleksu z podziałem czasu (TDD) lub różnych pasm częstotliwości w konfiguracjach dupleksu z podziałem częstotliwości (FDD).
Podsumowując, PUCCH i PUSCH pełnią odrębną rolę w komunikacji LTE. PUCCH służy do sygnalizacji sterującej, natomiast PUSCH służy do transmisji danych użytkownika. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnej alokacji zasobów i komunikacji w sieciach LTE.