Jaka jest różnica między GPRS a Wi-Fi?
GPRS i Wi-Fi to dwie różne technologie bezprzewodowego przesyłania danych, które umożliwiają dostęp do Internetu. Ich działanie, architektura, prędkości transmisji, zastosowanie oraz sposób rozliczania za korzystanie z sieci znacząco się różnią. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe przy analizie technologii mobilnych i lokalnych.
Definicja i podstawowe założenia
GPRS (General Packet Radio Service) to technologia transmisji danych w sieciach komórkowych drugiej generacji (2G), rozwinięta w ramach systemu GSM. Umożliwia przesyłanie pakietów danych przez sieć operatora mobilnego, stanowiąc podstawę mobilnego Internetu w pierwszych telefonach komórkowych.
Wi-Fi (Wireless Fidelity), oparty na standardzie IEEE 802.11, to technologia lokalnych sieci bezprzewodowych (WLAN), umożliwiająca urządzeniom łączenie się z siecią komputerową lub Internetem za pomocą fal radiowych, zwykle przez router lub punkt dostępowy.
Porównanie GPRS i Wi-Fi
| Cechy | GPRS | Wi-Fi |
|---|---|---|
| Technologia | Mobilna, oparta na GSM (2G) | Lokalna sieć bezprzewodowa (WLAN) |
| Prędkość transmisji | Od 56 kb/s do 114 kb/s | Od kilku do setek Mb/s (w zależności od standardu) |
| Zasięg | Szeroki – zależny od zasięgu sieci komórkowej | Ograniczony – do kilkudziesięciu metrów od routera |
| Model płatności | Na podstawie przesłanych danych (pakiety, abonament) | Zwykle bez dodatkowych kosztów (jeśli mamy Internet domowy) |
| Stabilność i przepustowość | Niska – silnie zależna od obciążenia i jakości sygnału GSM | Wysoka – szczególnie w standardach Wi-Fi 5 i 6 |
| Mobilność | Bardzo dobra – działa w ruchu i na dużych odległościach | Ograniczona – wymaga bliskości punktu dostępowego |
| Wymagana infrastruktura | Sieć komórkowa operatora GSM | Router, punkt dostępowy, lokalne połączenie z Internetem |
Historia i rozwój technologii
GPRS został wprowadzony pod koniec lat 90. jako przełomowy krok w kierunku mobilnego Internetu. Umożliwił przesyłanie danych „pakietowo”, a nie przez ciągłe połączenie dial-up. Stanowił pomost między GSM (tylko głos) a 3G (UMTS, HSPA). Choć dziś już praktycznie nieużywany w nowoczesnych sieciach, nadal może być wykorzystywany w urządzeniach IoT, które nie potrzebują dużej przepustowości.
Wi-Fi natomiast rozwijało się równolegle, począwszy od standardu 802.11b, aż po obecne wersje jak 802.11ac (Wi-Fi 5) i 802.11ax (Wi-Fi 6). W przeciwieństwie do GPRS, Wi-Fi nie zależy od operatora mobilnego i pozwala na korzystanie z Internetu tam, gdzie jest lokalna infrastruktura (np. w domu, biurze czy w miejscach publicznych).
Typowe zastosowania
- GPRS był dawniej używany w telefonach komórkowych do przeglądania stron, wysyłania e-maili i MMS-ów, a także do transmisji danych w systemach telemetrycznych i nawigacyjnych.
- Wi-Fi wykorzystywane jest głównie w środowiskach stacjonarnych – w domach, szkołach, hotelach czy firmach. Obsługuje duże ilości danych i umożliwia dostęp do zasobów sieci lokalnej oraz Internetu.
Czy GPRS jest nadal używany?
W krajach rozwiniętych GPRS został praktycznie całkowicie zastąpiony przez nowsze technologie – 3G, 4G i 5G. Niemniej jednak w niektórych regionach oraz w systemach typu M2M i IoT GPRS może być jeszcze stosowany, szczególnie gdy priorytetem jest niski koszt i prostota.
Czy Wi-Fi może działać bez GPRS lub innej sieci komórkowej?
Tak. Wi-Fi działa całkowicie niezależnie od GPRS i nie wymaga żadnej sieci komórkowej. Wystarczy dostęp do routera, który jest podłączony do Internetu. Z drugiej strony – GPRS działa bez Wi-Fi, korzystając z infrastruktury operatora.
Dlaczego GPRS był wolny w porównaniu z Wi-Fi?
Technologia GPRS została opracowana z myślą o przesyłaniu małych ilości danych, przy ograniczonej szerokości pasma i wspólnym podziale kanałów między wielu użytkowników. Wi-Fi natomiast korzysta z szerokich kanałów transmisyjnych i nowoczesnych modulacji, co pozwala na osiąganie znacznie wyższych przepustowości.