EPC (Evolved Packet Core) to architektura sieci rdzeniowej w LTE odpowiedzialna za funkcje takie jak zarządzanie mobilnością i obsługę sesji, natomiast EPS (Evolved Packet System) obejmuje cały system LTE, w tym sieć rdzeniową i sieć dostępu radiowego, zapewniając kompleksową obsługę zakończyć łączność dla usług transmisji danych z komutacją pakietów.
Jaka jest różnica pomiędzy EPC i EPS w LTE?
W telekomunikacji LTE (Long-Term Evolution), EPC (Evolved Packet Core) i EPS (Evolved Packet System) są istotnymi elementami architektury sieci. Zagłębmy się w szczegóły różnic między EPC i EPS:
EPC (rozwinięty rdzeń pakietu):
Definicja: EPC odnosi się do architektury sieci szkieletowej LTE. Odpowiada za obsługę transmisji danych pomiędzy urządzeniem użytkownika (UE) a sieciami zewnętrznymi, takimi jak Internet czy sieci innych operatorów.
Składniki:
EPC składa się z kilku elementów funkcjonalnych, w tym:
- Podmiot zarządzający mobilnością (MME): Odpowiedzialny za śledzenie lokalizacji UE i zarządzanie aspektami mobilności.
- Serving Gateway (S-GW): Kieruje pakiety danych pomiędzy UE a bramą sieci danych pakietowych (PDN-GW).
- Brama sieci danych pakietowych (PDN-GW): Służy jako punkt połączenia pomiędzy EPC a zewnętrznymi sieciami pakietowej transmisji danych.
- Home Subscriber Server (HSS): Przechowuje informacje o subskrypcji użytkownika, dane uwierzytelniające i informacje dotyczące zarządzania mobilnością.
- Funkcja zasad i reguł opłat (PCRF): Zarządza politykami dotyczącymi jakości usług (QoS) i regułami opłat za sesje danych.
Funkcjonalność: EPC jest przede wszystkim odpowiedzialna za zarządzanie mobilnością, ustanawianie i zwalnianie sesji, egzekwowanie zasad i ładowanie. Zapewnia efektywny routing danych i zarządzanie QoS.
EPS (rozwinięty system pakietów):
Definicja: EPS odnosi się do całego systemu LTE, który obejmuje zarówno radiową sieć dostępową (E-UTRAN lub rozwinięta naziemna sieć dostępu radiowego UMTS), jak i sieć rdzeniową (EPC). Obejmuje wszystkie elementy związane ze świadczeniem usług transmisji danych z komutacją pakietów w technologii LTE.
Komponenty: EPS obejmuje nie tylko komponenty EPC, ale także komponenty E-UTRAN, takie jak eNodeB (rozwinięty NodeB lub stacje bazowe) i protokoły interfejsu radiowego.
Funkcjonalność: EPS obejmuje cały system LTE, od radiowej sieci dostępowej (E-UTRAN) po sieć szkieletową (EPC). Zapewnia kompleksową łączność dla usług transmisji danych, w tym obsługę mobilności, efektywne zarządzanie zasobami radiowymi i funkcje sieci szkieletowej, takie jak ustanawianie sesji i egzekwowanie zasad.
Główna różnica między EPC i EPS polega na tym, że EPC odnosi się konkretnie do elementów sieci szkieletowej LTE, podczas gdy EPS obejmuje cały system LTE, w tym zarówno radiową sieć dostępową (E-UTRAN), jak i sieć rdzeniową (EPC). EPC obsługuje funkcje sieci rdzeniowej, natomiast EPS reprezentuje zintegrowany system LTE, który umożliwia usługi transmisji danych z komutacją pakietów.