Wyszukiwanie komórek w technologii WCDMA (Wideband Code Division Multiple Access) to podstawowa procedura wykonywana przez urządzenia mobilne w celu identyfikacji i synchronizacji określonej komórki w sieci 3G. Proces ten jest kluczowy dla nawiązania połączenia pomiędzy urządzeniem mobilnym a siecią. Procedura wyszukiwania komórki obejmuje kilka kroków mających na celu uzyskanie synchronizacji czasu i częstotliwości, a także identyfikację unikalnych parametrów komórki. Oto szczegółowe wyjaśnienie procedury wyszukiwania komórek w WCDMA:
1. Podstawy wyszukiwania komórek:
- Cel: Głównym celem wyszukiwania komórek jest identyfikacja i synchronizacja z najsilniejszą lub najbardziej odpowiednią komórką w pobliżu.
- Krok początkowy: Wyszukiwanie komórek to zazwyczaj pierwszy krok, gdy urządzenie mobilne włącza się lub traci połączenie z siecią.
2. Synchronizacja częstotliwości:
- Akwizycja częstotliwości: Urządzenie mobilne początkowo wykonuje akwizycję częstotliwości w celu zidentyfikowania przesunięcia częstotliwości odbieranego sygnału.
- Algorytm wyzwalania Schmidta: Algorytm wyzwalania Schmidta jest często używany w celu uzyskania dokładnej synchronizacji częstotliwości.
3. Synchronizacja czasu:
- Akwizycja czasu: Po osiągnięciu synchronizacji częstotliwości urządzenie mobilne wyszukuje synchronizację odebranego sygnału.
- Wyszukiwanie symboli pilota: Symbole pilota, znane sekwencje w kanale downlink, są używane do synchronizacji taktowania.
- Proces korelacji: Korelacja jest wykorzystywana w celu dopasowania odbieranego sygnału do znanych symboli pilota.
4. Wykrywanie podstawowego kodu szyfrującego:
- Identyfikacja kodu szyfrującego: Urządzenie mobilne wyszukuje główny kod szyfrujący używany przez obsługującą komórkę.
- Korelacja z możliwymi kodami: Korelacja jest stosowana do odbieranego sygnału przy użyciu zestawu możliwych podstawowych kodów szyfrujących w celu zidentyfikowania prawidłowego kodu.
5. Synchronizacja szczelin i ramek:
- Wykrywanie szczelin: Ramki WCDMA są podzielone na szczeliny czasowe, a synchronizacja szczelin obejmuje identyfikację granic tych szczelin czasowych.
- Wykrywanie ramki: Urządzenie mobilne synchronizuje się ze strukturą ramki odbieranego sygnału.
6. Akwizycja parametrów specyficznych dla komórki:
- Identyfikator komórki (C-ID): Po osiągnięciu podstawowej synchronizacji urządzenie mobilne uzyskuje identyfikator komórki (C-ID) obsługującej komórki.
- Informacje o kanale pilota: Informacje z kanału pilota, które są nadawane przez komórkę, wykorzystywane są do uzyskania dodatkowych parametrów specyficznych dla komórki.
7. Wyszukiwanie sąsiadującej komórki:
- Dodatkowe kody szyfrujące: Oprócz głównego kodu szyfrującego obsługującej komórki, urządzenie mobilne może wyszukiwać sąsiednie komórki przy użyciu dodatkowych kodów szyfrujących.
- Optymalizacja przełączeń: Identyfikacja sąsiednich komórek i ich charakterystyk pomaga w optymalizacji przełączeń między komórkami podczas ruchu urządzenia mobilnego.
8. Ponowny wybór komórki i przygotowanie przekazania:
- Pomiary jakości: Urządzenie mobilne stale monitoruje jakość obsługującej komórki i komórek sąsiadujących.
- Kryteria ponownego wyboru komórki: W oparciu o określone kryteria, takie jak siła i jakość sygnału, urządzenie może zdecydować o ponownym wyborze innej komórki lub przygotować się do przekazania.
9. Pozyskiwanie informacji o systemie:
- Odczyt informacji o systemie: Po wstępnej synchronizacji komórki urządzenie mobilne odczytuje informacje o systemie nadawane przez obsługującą komórkę.
- Szczegóły specyficzne dla komórki: Informacje te obejmują szczegóły specyficzne dla komórki, takie jak listy sąsiadujących komórek, tożsamość komórki i inne parametry konfiguracyjne.
10. Wybór komórki i ustanowienie połączenia:
- Ocena komórek: Na podstawie uzyskanych informacji i pomiarów urządzenie mobilne ocenia dostępne komórki.
- Nawiązanie połączenia: Urządzenie nawiązuje połączenie z najbardziej odpowiednią komórką, kończąc proces wyszukiwania komórki.
Podsumowując, procedura wyszukiwania komórek w WCDMA obejmuje synchronizację częstotliwości i czasu, identyfikację głównego kodu szyfrującego i pozyskiwanie parametrów specyficznych dla komórki. Proces ten umożliwia urządzeniom mobilnym identyfikację i połączenie się z najodpowiedniejszą komórką w sieci 3G, zapewniając płynną i wydajną komunikację.