Zapora sieciowa działa jako system bezpieczeństwa sieci, którego zadaniem jest monitorowanie i kontrolowanie przychodzącego i wychodzącego ruchu sieciowego w oparciu o wcześniej określone reguły bezpieczeństwa. Działa jako bariera pomiędzy zaufaną siecią wewnętrzną a niezaufanymi sieciami zewnętrznymi, takimi jak Internet. Zapory ogniowe sprawdzają każdy pakiet danych przechodzący przez nie i podejmują decyzje o zezwoleniu, zablokowaniu lub filtrowaniu ruchu w oparciu o ustalone reguły bezpieczeństwa. Ta metoda pomaga zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi do lub z sieci prywatnych i zapewnia, że przepuszczany jest wyłącznie legalny ruch.
Zapory ogniowe można dostarczać na kilka metod, dzieląc się głównie na zapory sprzętowe, zapory programowe i zapory oparte na chmurze. Zapory sprzętowe to samodzielne urządzenia instalowane na obwodzie sieci, często zintegrowane z routerami lub urządzeniami sieciowymi. Zapewniają dedykowaną ochronę całych sieci i skutecznie filtrują duże ilości ruchu. Z kolei zapory programowe instalowane są na poszczególnych urządzeniach, takich jak komputery czy serwery. Chronią określone hosty, monitorując ruch na poziomie aplikacji i lokalnie egzekwując zasady bezpieczeństwa. Zapory sieciowe oparte na chmurze działają w środowiskach chmurowych, oferując skalowalną ochronę sieci wirtualnych i aplikacji hostowanych w chmurze.
Jedną z powszechnie stosowanych technik zapory ogniowej jest inspekcja stanowa, znana również jako dynamiczne filtrowanie pakietów. Technika ta ocenia stan aktywnych połączeń poprzez sprawdzenie adresów źródłowych i docelowych, portów i numerów sekwencyjnych pakietów. Inspekcja stanowa utrzymuje rejestr nawiązanych połączeń i pozwala na przychodzące pakiety, które należą do ustanowionych połączeń lub są częścią nowego, ważnego połączenia inicjowanego z sieci. Takie podejście zwiększa bezpieczeństwo poprzez dynamiczne filtrowanie ruchu w oparciu o kontekst każdego połączenia i pomaga zapobiegać próbom nieautoryzowanego dostępu.
Mówiąc bardziej szczegółowo, zapora sieciowa to urządzenie lub oprogramowanie zabezpieczające sieć, które monitoruje i kontroluje przychodzący i wychodzący ruch sieciowy w oparciu o wcześniej określone reguły bezpieczeństwa. Działa jako bariera lub filtr pomiędzy zaufaną siecią wewnętrzną a niezaufanymi sieciami zewnętrznymi, takimi jak Internet. Zapory ogniowe mogą wymuszać zasady zezwalania, blokowania lub filtrowania ruchu na podstawie kryteriów, takich jak adresy IP, numery portów, protokoły i typy aplikacji. Są niezbędne do ochrony sieci przed nieautoryzowanym dostępem, złośliwymi atakami i potencjalnymi zagrożeniami poprzez sprawdzanie każdego pakietu danych przechodzących przez nie i podejmowanie decyzji w czasie rzeczywistym w celu zapewnienia bezpieczeństwa i integralności sieci.