Dane głosowe z szybkością 9600 bps lub 14400 bps (pełna przepływność) są najpierw przepuszczane przez koder splotowy, który podwaja szybkość transmisji danych w przypadku 9600 bps lub zwiększa ją 1,33 razy w przypadku 14400 bps.
Następnie jest on przeplatany – jest to proces, który nie ma wpływu na szybkość, ale wprowadza opóźnienia czasowe w ostatecznej rekonstrukcji sygnału. Procesy przeplatania zwiększają skuteczność kodera splotowego. Długi kod jest poddawany XOR z danymi, co stanowi funkcję prywatności głosu i nie jest wymagana do kanałowania.
Dane sterujące mocą w pętli zamkniętej są następnie wstawiane do strumienia danych przy użyciu długiego kodu w celu określenia dokładnej lokalizacji bitów sterujących mocą. Następnie CDMA stosuje 64-bitowy kod Walsha, który jest jednoznacznie przypisany do łącza bazowego do mobilnego, tworząc jeden kanał.
Ustawia to fizyczny limit 64 kanałów na łączu nadawczym. Jeśli zakodowane dane głosowe wynoszą zero, wysyłana jest sekwencja Walsha; jeśli dane są jedynką, wysyłany jest kod logiczny inny niż kod Walsha. Kodowanie Walsha zapewnia 64-krotny wzrost szybkości transmisji danych. Dane są następnie dzielone na kanały I i Q i szyfrowane krótkimi kodami. Końcowe sygnały są przepuszczane przez filtr dolnoprzepustowy i ostatecznie wysyłane do modulatora I/Q.